Úrval - 01.12.1947, Side 63

Úrval - 01.12.1947, Side 63
HARMSAGA AÐSTOÐARPRESTSINS 61 Eftir morgunverð daginn eft- ir, fór húsbóndinn til vinnu sinn- ar í borginni og skildi Jones eft- ir, svo að hann gæti leikið við krakkann. Hann var alveg eyði- lagður og hafði ekki þrek til neins. Allan daginn ætlaði hann að fara, en alit þetta hafði stig- ið honurn svo til höfuðs, að hann gat það ekki. Þegar húsbóndinn kom heim um kvöldið, var hann bæði undrandi og reiður yfir því, að Jones skyldi ekki vera farinn. Hann hugsaði með sér, að hann skyldi koma honum út úr húsinu með glensi og sagði, að hann yrði líklega að fara að borga sér fyrir fæði og húsnæði, ha, ha! Veslings ungi maðurinn leit á húsbóndann með æðis- gengnu augnaráði, þrýsti síðan hönd hans, borgaði mánaðar- greiðslu fyrirfram og snökti eins og barn. Næstu daga var hann þung- búinn og fálátur. Hann var öll- um stundum í dagstofunni; og loftleysi og hreyfingarleysi fór að hafa áhrif á heilsu hans. Hann eyddi tímanum í að drekka te og skoða Ijósmyndir. Hann stóð tímunum saman og skoðaði myndina af vini föðurbróður húsbóndans í indverzka ein- kennisbúningnum — hann talaði við hana og stundum bölvaði hann henni í sand og ösku. Það leyndi sér ekki að hann var að verða geggjaður. Að lokum dundi ógæfan yfir. Hann fekk svæsna hitasótt og var fluttur upp á Ioft. Sjúkdóm- urinn var hræðilegur. Hann þekkti engan mann, ekki einu sinni vin föðurbróður húsbónd- ans í indverska einkennisbún- ingnum. Annað veifið rauk hann upp úr rúminu og æpti: — Jæja, ég held ég .. . og svo féll hann aftur niður á koddann og hló tryllingslega. Stundum þaut hann líka upp og æpti: — Einn bolla af tei í viðbót og fleiri ljós- myndir. Fleiri Ijósmyndir. Ha! Ha! Eftir að hann hafði þjáðzt í mánuð, dó hann loks á síðasta frídeginum sínum. Það er sagt, að þegar hann var að gefa upp öndina, hafði hann sezt upp í rúminu og sagt, með vonglatt bros á andlitinu: — Englarnir eru að kalla á mig, nú er ég hræddur um að ég verði að gera alvöru úr því að fara. Verði ykk- ur að góðu. Og andi hans hraðaði sér úr prísund sinni með sama flýti og hræddur köttur, sem stekkur yfir grindverk.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.