Úrval - 01.12.1947, Síða 66

Úrval - 01.12.1947, Síða 66
64 urval „bandóður“ eins og við mynd- um kalla það, varð aftur heil- brigður, eftir að hann hafði tott- að pela í eina viku. Dr. Carl A. Whitaker skýrði frá þessu furðulega tilfelli í há- skólafyrirlestri. Sjúklingurinn var 26 ára gamall iðnaðarverka- maður, sem þjáðist af brjálsemi. Ýmsar lækningaaðferðir, þar á meðal raflost, höfðu verið reynd- ar við hann, en árangurslaust. Þá fengu læknarnir honum barnapela til að totta. Hann tók við honum og á samri stundu komst hann í hamslausan and- legan og líkamlegan æsing og á eftir varð hann algerlega ör- magna. Honum var gefinn pel- inn á hverjum degi í eina viku. Á áttunda degi sagði hann: „Nú er ég ekki barn lengur. Ég þarf ekki pelann.“ Aðferð þessi byggist á þeirri sálfræðilegu staðreynd, að hræðsla sem menn hafa orðið fyrir í bernsku getur seinna á æfinni valdið taugaveiklun eða geðbilun. Sálkönnun, dáleiðsla og aðrar svipaðar aöferðir eru notaðar til að hjálpa sjúklingn- um til að rifja upp slík atvik, sem liggja djúpt niðri í undir- vitundinni. Þegar honum hefur tekizt að rifja þefta upp, er honum sýnt fram á, hvaða áhrif þetta hefur haft á líf hans, og hvernig hann getur losað sig við þennan niðurbælda ótta, sem var að því kominn að svifta hann vitinu. Ef atvikið skeði á meðan barnið var ómálga, var engin von til þess að sjúklingurinn gæti rifjað það upp. Hann gat ekki greint frá hræðslu, sem greip hann, áður en hann þekkti orð yfir reynslu sína. Þetta gat verið skýringin á, hvers vegna sálkönnun og aðrar svipaðar aðferðir mistakast svo oft, sem raun ber vitni. Þannig ályktaði dr. Whitaker. Hann ákvað því að reyna að koma sjúklingnum í ástand, sem gæti gert honum kleift að end- urlifa hræðsluástandið, án þess að orð þyrfti til. Einhverjar fyrstu lífsathafnir ungbarnsins eru að sjúga til sín næringu, og er sú athöfn mjög tengd tilfinn- ingalífinu. Pelinn var tilvalið tæki til að endurvekja þessar fyrstu athafnir barnsins. Með hjálp hans var von til þess að sjúklingurinn gæti lifað upp aft- ur þær óttatilfinningar, sem kynnu að hafa ásótt hann í vöggu, og veitt þannig útrás
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.