Úrval - 01.12.1947, Page 108

Úrval - 01.12.1947, Page 108
106 tJRVAL hann talaði. Hann gat gert hið ómerkilegasta frásagnarefni unaðslegt, og þeim sem hlustuðu á hann segja sögu, og lásu hana síðan á prenti, fannst hún þá hafa glatað öllum tilþrifum og lífi. Þegar Wilde var í samkvæm- um, fór hann venjulega að spjalla við sessunaut sinn, þeg- ar masið í gestunum lceyrði fram úr hófi. Hláturinn, sem kviknaði við tilsvör hans, vakti athygli þeirra, sem sátu and- spænis og síðan fleiri og fleiri, unz allir hlustuðu eins og dá- leiddir á hann. Ef einhver tók fram í fyrir honum, gat það orð- ið til þess, að hann bryti upp á nýju umræðuefni. Hann hafði góðar gætur á áheyrendum, og yrði hann var við minnstu and- úð, vék hann talinu að nýju efni. Það var eins og hann fyndi á sér, hvenær fólk vildi láta skemmta sér eða fræðast, hve- nær það vildi tala eða hlusta, og hann hegðaði sér samkvæmt því. Hann fór ekki í manngrein- arálit, var ávallt fús að heyra álit annara, hvort sem það var lávarður eða óbreyttur borgari, barn eða fullorðinn, frægur mað- ur eða óþekktur. Hann talaði aldrei um einkamál sín nema við nánustu vini sína, var aldrei ráðríkur, mótmælti aldrei, var ávallt lipur og tilhliðrunarsam- ur og gat skopazt að sjálfum sér, ef svo bar undir. Elskulegasti eiginleiki Oscars Wilde var hin stöðuga þrá hans að þóknast og skemmta öllum, sem hann komst í tæri við, og hann gerði sér engan manna- mun í þessu tilliti. Hann jós á báðar hendur af hinni mikiu auðlegð anda síns. Graham Robertson kom einu sinni að Wilde, þar sem hann var að segja móður hans frá Jane frænku sinni. ,,Ég hafði ekki hugmynd um, að þú ættir neina Jane frænku,“ sagði Robertson. „Það finnst mér ekki ótrúlegt," svaraði Oscar dapurlega. „Hún var fjörgömul og ég man varla eftir henni sjálfur. En ég er viss um, að ég hef oft sagt þér frá dansleiknum hennar Jane frænku.“ „Veslings Jane frænka var gömul og ákaflega stolt, og hún bjó einsömul í ríkmannlegu, en eyðilegu húsi í Tipperary. Ná- grannarnir komu aldrei í heim- sókn til Jane frænku, og þó að þeir hefðu gert það, hefði hún ekki haft neina ánægju af því. Henni myndi ekki hafa líkað
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.