Úrval - 01.02.1949, Qupperneq 6

4
tíRVAL
skáp, ryksugu, sjónvarpstæki
eða baðker. Textinn segir okk-
ur, að þetta sé ,,hin stóra stund
lífs þeirra“. Öll andlitin eru bros-
andi, tennurnar eins og glitrandi
perlur. Faðirinn er ungur, lag-
legur, herðabreiður; móðirin
með goðborið vaxtarlag; börnin
eins og englar. Rjóðir vangar,
tindrandi augu, hreistin geislar
út úr hverri svitaholu. Og hví-
líkt undursamlegt tákn ham-
ingjuríks heimilislífs! Hve þau
eru öll hreinlíf, góð og gæzku-
rík! ,,Ó, þú ,,nýi og betri heim-
ur“, sem hefur slíkt fólk innan
þinna vébanda!" Og ó, þið bað-
ker og sjónvarpstæki, sem
skapað hafið þennan, „nýja
og betri heim“, og hljótið óum-
flýjanlega með aukinni tækni að
skapa nýrri og enn betri heim,
byggðan enn hamingjusamara
fólki!
í hversdagslegum orðum má
tjá boðskap þessarar goðsagn-
ar vorrar eitthvað á þessa leið:
„Öll hamingja, allar dyggðir, öll
verðmæti mannlegs lífs koma
ekki (eins og Kristur og Búddha
og allir heimspekingarnir hafa
kennt) innan frá, heldur utan
að, við breytingar á ytri að-
stæðum. Sjónvarpstæki og
skipulagning eru stöðugt að taka
framförum; þess vegna munu
börn okkar verða hamingjusam-
ari og betri en við, á sama hátt
og við erum hamingjusamari og
betri en við vorum áður en sjón-
varpstæki og reikningsvélar
voru fundin upp, þó að hið gagn-
stæða virðist sönnu nær. Ein-
staklingarnir geta bókstaflega
greint tæknilegar framfarir í
aukinni persónulegri vellíðan.“
Nú eru það augljós sannindi,
að þegar lög og regla, næstum
því í hvaða mynd sem er, koma
í stað stjórnleysis, og allsnægtir
fyrir alla í stað almenns skorts,
mun sérhver einstaklingur telja
það blessun fyrir sig. En þegar
um er að ræða breytingu frá
ástandi, sem ekki er óbærilegt,
til ástands sem er aðeins lítið
eitt skárra, mun hennar ekki
gæta svo neinu nemur sem auk-
innar persónulegrar hamingju.
Til þess liggja tvær mjög ein-
faldar ástæður. Hin fyrri er sú,
að í líkamlegu tilliti er líf manns-
ins ekki í framför, heldur þver-
öfugt. Fyrir gamlan mann, sem
horft hefur á eftir öllum vinum
sínum í gröfina; sem er heyrn-
arlaus og þjáist af gigt og æða-
kölkun, er það lítil huggun þó
að lífskjör almennings séu
28 ]A % betri en þau voru, þeg-