Úrval - 01.02.1949, Page 28

26
ÚRVAL
kyrr og gat ekki sofnað og hugs-
aði um hvað fullorðna fólkið er
skrítið og svo klifraði ég niður
og fór fram á ganginn til að
gægjast og þá sá ég að það
voru númer á öllum klefunum
því að maður verður að vita
hvar maður á að sofa og ég
skipti á klefanum okkar og klef-
anum við hliðina bara svona upp
á grín. Og svo fór ég inn aftur
en ég gat ekki sofnað því að
gamla konan á móti mér blés
beint framan í mig svo að ég
varð rennblautur í framan og
þá tók ég vasaklút og lagði yfir
andlitið á henni, en hann fauk
burtu og þá breiddi ég hann aft-
ur á andlitið á henni og setti
fatapokann minn ofan á en hún
svaf fyrir því þó að sú í neðri
kojunni færi að tala upp úr
svefninum og kalla á einhvern
sem hét Ernst og þá klifraði ég
niður og fór út á ganginn og
þar var handfang sem stóð á
„neyðarhemill". Ég ætlaði ekki
að toga í það en ég kom óvart
við það og þá heyrðist undar-
legt hljóð og lestin snarstopp-
aði og ég flýtti mér upp í koj-
una mína og lagðist út af. Nú
fór allt af stað þjónninn kom
hlaupandi og allt fólkið hljóp
út úr klefunum og blaðamaður
sem pabbi þekkir stóð á skyrt-
unni og æpti hvað eru margir
særðir. Svo sagði þjónninn við
lestarstjórann þetta hefur ein-
hver prakkari gert við kærum
það og svo fór lestin aftur á
stað og við lögðumst aftur út
af og þegar ég hafði legið dá-
litla stund sá ég að hurðin okk-
ar opnaðist hægt og maður kom
inn og svo dró maðurinn tepp-
ið ofan af gömlu konunni í lág-
kojunni og lagðist við hliðina
á henni.
Eg hef aldrei á æfi minni vit-
að annað eins grín! Kerlingin
æpti að það væri maður í rúm-
inu hjá sér og karlinn æpti þetta
er klefinn minn farðu út og svo
spratt hún upp sú í hákojunni
og togaði í neyðarhemilinn og
lestin stanzaði aftur. Og blaða-
maðurinn sem pabbi þekkir kom
fram á skyrtunni og bölvaði út
af því að hann hafði ekki mynda-
vél með til að taka mynd af
manninum . . .
Nú er ég kominn til prestsins.
Kannski skrifa ég um hann
seinna.
Emanúel.
-o-