Úrval - 01.02.1949, Side 44

Úrval - 01.02.1949, Side 44
42 ÚRVAL nokkrar ármiljónir framundan sér til að koma sér og störfum sínum í rétt horf. Þegar ég var drengur, fékk ég einhvem veginn þá hugmynd, að í heimi hinna fullorðnu væri ekki mikið eftir handa mér að gera. Ef ég væri góður drengur og lærði samvizkusamlega eins rnik- ið og ég gat af því, sem kenn- árar mínir og foreldrar vissu og sögðu mér, þá myndi ég ef til vill geta fundið mér stöðu í þjóð- félaginu, þar sem ég gæti unnið fyrir mér; ef ég væri dyggðug- ur eins og sum stórmenni á sviði stjórnmála og athafnalífs, gæti ég kannske orðið mikils metinn og ríkur, eins og þeir. En mín biðu engin ný og stór- fengleg úrlausnarefni. Það var margt hægt að læra í listum og vísindum, af hinum gömlu meist- urum; námsstyrkir voru tak- markið, ekki uppgötvanir. Skyld an, ekki ævintýrið; vinnan, ekki leikurinn, í daufgerðum heimi þar sem allt var þegar gert. — Og þetta var allt blekking. Ég gleymi aldrei þeirri hrifn- ingu, sem greip mig, þegar ég las frásögn nokkurra sagnfræð- inga af sama atburðinum, og sá, að þeim bar ekki einu sinni saman um staðreyndirnar. Þá varð mér Ijóst, að þarna beið okkar drengjanna verkefni. Það var ekki fólgið í því, að læra sögu, heldur skapa sögu, skrifa sögu. Hvern einasta kafla varð, og verður, að vinna og skrifa að nýju. Þessi uppgötvun opnaði augu mín fyrir öðrum „námsgrein- um“. Ég varð athugull og for- vitinn aftur, eins og ég hafði verið sem ungbarn. Og þegar ég heyrði af vörum nokkurra há- skólakennara — mikilla manna, meiri en ég gat nokkurn tíma vonazt eftir að verða — þá furðulegu staðreynd, að þeir vissu ekki og gætu ekki orðið sammála um, hvað þekking er í vísindum, og hvað rétt er í siðfræði, þá var ég loks orðinn stúdent í orðins sönnu merkingu og lagði leið mína til nokkurra evrópskra háskóla, þar sem ég komst að þeirri ánægjulegu nið- urstöðu, líkt og sonur minn við kranann, að hin fullkomnu mik- ilmenni Evrópu kynnu heldur ekki pípulagningu, eða yfirleitt nokkuð, til hlítar. Og þegar ég kom heim, var ég gripinn af hrifningu í vitund þess, að hér væru tækifæri, milj- ónir verkefna, stórra og smárra-,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.