Norðurljósið - 01.01.1970, Síða 22

22
NORÐURLJÓSID
þjónustu sinnar, ásamt syni Sloans sjálfs, sem enn 'lifir og þjónar
Drottni í Færeyum. Líta allir á hann sem andlegan leiðtoga.
Á sunnudagskvöldið var mér gefinn kostur á að tala næsta kvöld
í Rúnavík, þar sem ég hafði haft samkomu í sumar. Þá ég boðið, og
fór því þangað á mánudaginn. Gisti ég hjá Júst í Túni. Efni mitt var
um nauðsyn kærleikans meðal trúaðs fólks. Um nóttina gerði hvass-
viðri. Átti ég mjög bágt með að sofa, en þurfti að vakna snemma til
að komast aftur til Þórshafnar. Lá við, að ég yrði naumast ferðafær.
Er Júst vissi það, fékk hann bifreið handa mér og veik eigi frá mér
fyrr en ég var kominn á skip. Þar kom þá Jógvan Purkhús, er sótt
hafði mótið, en skotizt til Klakksvíkur til að heimsækja foreldra
sína um leið. Var þá öruggt, að ég fengi alla nauðsynlega hjálp, ef
þörf krefði. En Guð gaf, að ég tók að hressast. Mér þótti mj ög vænt
um hugulsemi Jústs að fylgja mér, því að hann var nokkuð vant við
kominn. En þetta var kærleikurinn í verki, sem ég hafði talað um
kvöldið áður. Viðstaðan í Þórshöfn var stutt.
Við Jógvan héldum svo til Vogeyjar og mættum við á tilteknum
tíma á fiugvellinum. Var okkur sagt, að við yrðum að bíða eitthvað
eftir vélinni. Notaði ég þá tímann til að leggja mig fyrir og svo til
að gefa smárit þar því fólki, sem lesið gat íslenzku.
I ljósaskiptum var lagt af stað til Islands og fiogið þá í 12.000
feta hæð. Var það ofar öllum skýjum, en mótvindur alia leið, sem
seinkaði ferðinni um nálega hálfan tíma. Var unaðslegt að njóta
lengi litaskrúðs himinsins, því að við flugum alltaf í sólseturs átt.
Lentum við heilu og höldnu á flugvellinum í Reykjavík. Mágur
Jógvans kom á bifreið hans með konu hans og börn til að sækja
bann. Var mér þá skotið um leið til Kópavogs. Ég fór svo til Sand-
gerðis daginn eftir og gisti þar. Hélt þaðan til Keflavíkur og Reykja-
víkur og talaði um kvöldið á Bræðra'borgarstíg. Á laugardag fór
Jógvan með mig til Hveragerðis. Hafði mér verið boðið að flytja
erindi í heilsuhæli NLFÍ. Við fórum aftur til Reykjavíkur um kvöld-
ið. Á sunnudag talaði ég kl. 4 á Fálkagötu 10 og um kvöldið talaði
ég á Bræðráborgarstíg 34; sá ég þar vinafólk, sem gaman var að
hitta aftur.
Á mánudagsmorgun var flogið norður lil Akureyrar í 19.000 feta
hæð. Var þá bjart yfir að líta. Ég byrjaði á bréfi, sem þó varð ekki
lokið, áður en vélin lenti. Var þá skammt þess að bíða, að ég væri
kominn heim til konu og barna. Ilafði Guð varðveitt okkur öll, og