Skírnir - 01.01.1956, Blaðsíða 57
Skírnir
Ólafur konungur Goðröðarson
55
er staðfestir þá skoðun. Upphaf vísunnar hljóðar svo, eins
og fyrr var greint:
Ok niðkvísl
í Nóregi
þróttar Þrós
of þróazk hafði,
d: og grein af afkomendum Öðins hafði dafnað í Noregi.
Hvers vegna tók skáldið þetta fram? Svar við þeirri spurn-
ingu vafðist fyrir fræðimönnum, meðan sii skoðun ríkti, að Ól-
afur hefði aðeins verið fylkiskonungur í Noregi, og það vafðist
jafnvel fyrir Wadstein, sem var þó á réttri braut um skiln-
ing á vísunni. En ef gert er ráð fyrir, að Ólafur hafi einnig
átt mikið ríki á Bretlandseyjum og jafnvel afkomendur, er
upphaf vísunnar ljóst. Skáldið vill segja, að þangað til hafi
grein af afkomendum Óðins þróazt í Noregi, en Ólafur hafi
flutt hana víðara og aukið veg hennar í öðru landi.
Bent hefur verið á, að óeðlilegt sé að kveða svo að orði,
eins og gert er í vísunni, að Ólafur hafi ráðið víSri grund,
ef hann hefur aðeins verið fylkiskonungur í Noregi. Hins veg-
ar fer það orðalag vel, ef hann hefur verið sami maður sern
Ölafur konungur í Dyflinni. Enn betur á þetta við, ef tekið
er saman: „Áleifr réð forðum ofsa víðri grund“, eins og sum-
ir vilja gera. Ef hins vegar er talið, eins og enn sumir gera,
að ofsa merki „með ofsa“, þá fór hann betur konungi, sem
hafði lagt undir sig mikið ríki, en konungi, er hafði aðeins
tekið kotríki að erfðum. Á það við, hvort sem ofsi taldist löst-
ur í heiðnum sið eða ekki.
1 vísunni er Ólafur enn kallaður gunndjarfr herkonungr.
Þau orð eiga ekki við mann, sem var einungis fylkiskonung-
ur í Noregi, eins og bent hefur verið á. Þau sýna, að Ólafur
hefur verið höfðingi yfir víkingaliði eða konungur yfir vík-
ingaríki, eins og Ólafur í Dyflinni var. Að vísu herjuðu
„Westfaldingi", o: menn frá Vestfold, á Nantes í Frakklandi
843, og hefði Ólafur getað verið foringi þeirra, þótt hann sé
ekki nafngreindur. Sker þessi röksemd því ekki úr ein sér