Skírnir - 01.01.1956, Blaðsíða 210
208
Jón Þórarinsson og Árai Kristjánsson
Skímir
mega aldrei koma þannig fram, að þær veki mönnum
ógeð, og tónlistin, hversu voveiflega atburði, sem hún á að
tjá, má aldrei særa eyrað, heldur verður að láta blítt að
því og vera sjálfri sér samkvæm . . .“
Mozart mun hafa haft hug á að ilendast í Mannheim —■
eða raunar hvar annars staðar sem lífvænleg staða hefði ver-
ið í boði. — En hér sem víðar varð hann fyrir vonbrigðum
í því efni. Hins vegar hélt hann tónleika í Mannheim, sem
vöktu mikla hrifningu, en afraksturinn varð ekki sá, sem
honum hefði komið bezt:
„ .. . Það fór eins og mig grunaði. Ekkert í reiðu fé, en
skrautlegt gullúr. Tíu Karls-peningar hefðu komið sér bet-
ur. . . . Ég á fimm úr, og hefi alvarlega hugsað mér að
láta sauma aukavasa undir úrin á háðar buxnaskálm-
arnar, svo að þeir hinir háu herrar sjái, þegar ég vitja
þeirra, að ég á nóg úr, og freistist ekki til að gefa mér
fleiri. .. ,‘11)
f Mannheim kynntist Mozart Aloysíu Weber, dóttur Frido-
lins Weber, sem var minni háttar tónlistarmaður og bláfá-
tækur.2) Mozart skrifar föður sínum:
„ ... Hann á dóttur, sem syngur unaðslega, hefir fagra,
skæra rödd ... og er aðeins sextán ára. .. .“3)
Og hálfum mánuði síðar:
„ . . . Mér er farið að þykja svo vænt um þessa ólánssömu
fjölskyldu, að ég á ekki heitari ósk en að veita henni ein-
hverja gleði. Máske auðnast mér það. Ég hefi lagt til, að
þau fari til Ítalíu, og nú langar mig til að hiðja yður að
grennslast eftir því hjá Lugiati vini okkar sem fyrst,
hve hátt launaðar aðalsöngkonur eru í Verónu ... Ég
myndi glaður semja óperu fyrir söngleikahúsið þar og
ekki taka meira en 50 sekkínur fyrir, ef það gæti stuðlað
að frægð Aloysíu; en ef ég gerði það ekki sjálfur, er ég
hræddur um, að reynt yrði að spilla fyrir henni. Ég
myndi engu tapa, því að ég er öruggur um að bera nógu
mikið úr býtum á þeim ferðum öðrum, sem við höfum
1) Til föðurins 13. nóv. 1777. 2) Fridolin Weber (f. 1733) var föður-
bróðir tónskáldsins fræga, C. M. von Weber. 3) 17. janúar 1778.