Tímarit Máls og menningar - 01.05.2012, Síða 28

S t e i n a r B r a g i
28 TMM 2012 · 2
stubbnum og þegar Finnur kvartaði renndu hjúkrunarkonurnar snúru upp í
hann sem tæmdi þvagið í lítinn poka við höfðagafl rúmsins.
Þannig varð Finnur geldingur í kvennabúri soldánsins.
3. kafli
Þegar Finnur hafði öðlast styrk til að ganga um var hann fluttur út í garðinn.
Hörkuleg eldri kona útskýrði fyrir honum á rússnesku, sem jafn óðum var
þýdd á ensku, hvað starf hans fæli í sér og hver viðurlögin yrðu ef hann
hlýddi ekki. En hún sagðist sannfærð um að hann myndi hlýða.
„Dagar óhlýðninnar eru að baki, vinur minn,“ sagði hún og brosti ekki
óvinsamlega til hans.
Finnur grét mikið, næstum án afláts, líka eftir að hann hóf starf sitt í
garðinum. Jafnvel frammi fyrir öllum þessum fögru, ungu konum var líkt
og tárin streymdu fram, skammlaust og óhikað. Hann var eins og svo-
lítil hola í vefnaði heimsins og allt sem var hann, eða hafði eitt sinn verið,
vall hömlulaust út um holuna: vinir, ættingjar sem hann sæi aldrei framar,
stúlkurnar sem hann hafði sængað hjá heima í Reykjavík, kærasta hans til
tveggja ára sem hann hafði yfirgefið til að ferðast um heiminn, og jafnvel
mellan í Montpellier, sem hann hafði þá ekki skilið að yrði síðasta konan
sem hann sængaði hjá.
Stúlkurnar í garðinum voru tuttugu og fimm talsins, hvorki fleiri né færri.
– Tuttugu og fimm var reglan. Þær bjuggu í litlum herbergjum sem lágu út
frá bogagöngunum umhverfis garðinn. Engar hurðir voru á herbergjunum
og í þeim öllum var rúm, kommóða með mörgum litlum skúffum fyrir
persónulega muni stúlknanna, mannhæðarhár spegill og hurðalaust baðher-
bergi með klósetti, baði og vaski. Tvisvar á dag, að morgni og síðdegis, gengu
þær saman í matsal innar í byggingunni, nema þær sem hafði verið tilkynnt
að ættu að þjónusta um kvöldið, yfirleitt fjórar eða fimm. Þeim var bannað
að yfirgefa herbergi sín, og að slepptum almennum þrifum, blómaskurði og
uppáhellingu drykkja var hið mikilvægasta í starfi geldingsins að annast
þessar útvöldu konur, bera í þær kjóla og undirföt sem höfðu verið valin á
þær, skammta þeim laxerolíu og sjá til þess að hún væri rétt notuð, hjálpa
við líkamssnyrtingu, rakstur og förðun sem stundum var nákvæmlega fyrir-
skipuð einhvers staðar ofar úr byggingunni, og tryggja að stúlkurnar fengju
nægan svefn svo þær væru úthvíldar fyrir nóttina.
Flestar stúlknanna voru arabískar en nokkrar höfðu verið fluttar inn
frá Afríku, Suður Ameríku og Asíu. Tvær voru frá Evrópu, önnur frá Hol-
landi og hin frá Noregi. Sú hollenska var rauðhærð með brún augu og hafði
skínandi hvíta húð sem varð að þekja með fötum og slæðu fyrir andlitið
ef hún svo mikið sem gægðist út úr herberginu sínu, og sú norska var ljós-
hærð með blá augu, hávaxin og með hnöttótt, gríðarmikil brjóst sem ollu
geldingnum viðbjóði.