Úrval - 01.12.1945, Page 46

Úrval - 01.12.1945, Page 46
44 ÚRVAL grannanna og fá hjá þeim eld,“ sagði McCollom borginmann- lega. Hann gerði það líka, og svo reyktum við öll, þeir svörtu og við, sitt á hvorum hólnum. Flugvélin hafði varpað niður einhverju af matvælum, en sú fallhlíf hafðí lent niður í skóg- inn í grendiimi. Okkur var nú hugsað til hinna gómsætu rétta, sem biðu okkar, kannske aðeins steinsnar í burtu. „Það er aðeins tvennt, sem mig klýjar við,“ sagði ég í leiðslu, ,,og það eru niðursoðn- ir tómatar og rúsínur.“ McCollom og Decker voru báðir framúrskarandi félagar og komu ætíð 'fram af sérstakri hugprýði. T. d. vissum við hin ekki fyrr en. iöngu seinna, að McCollom var rifbeinsbrotinn. Decker var augsýnilega mikið særður, en þó miklu meira en við héldum, og kom það síðar á daginn. Mú staulaðist hann í humátt á eftir McCollom, staðráðinn í að gera sinn hluta af skyldustörfunum. Þegar þeir komu aftur tii foaka, glottu þeir eins og apar. í höndunum báru þeir allar niðursuðudósirnar, sem fundist höfðu, og í þeim öll- um voru eintómir — tómatar! Seinna fóru þeir aftur á stúf- ana og fundu þá nokkra böggla með lyfjum, sárabindum og tygilknífum. McCollom bjó um sár okkar hinna. Honum hlýtur að hafa flökrað við að sjá fæt- urna á mér, engu síður en mér sjálfri. Kálfarnir voru útsteypt- ir af stórum, vessandi fleiðrum og drep var einnig hlaupið í ristarnar og aðra höndina. Ég var milli vonar og ótta um, að ég misti fætuma, en þetta var hvorki staður né stund fyrir móðursýki. Ég aðstoðaði Mc- Collom við að bera smyrsl í sár- in og binda um þau. Félagar mínir litu á mig með- aumkunnarfullir. Þeir voru óhreinir og úfnir og báru lítinn keim af Hollywood-hetjunmn, sem vaða eld og vatn, án þess að missa svo mikið sem brotin úr buxunum! „Þú ert sannkölluð hryggðar- mynd, Maggí!“ sagði Decker og andvarpaði. „Þið eruð nú hvorugir eins og klipptir út úr tízkublaði, sýnist mér,“ svaraði ég hvefsn- islega. Þeir voru engu síður skítugir en ég, og þar á ofan með fjögurra daga skegg. „Þá er að snúa sér að þér, Deeker,“ sagði McCollom. Við reyndum ekki að gera að svöðu-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.