Úrval - 01.12.1945, Síða 46

Úrval - 01.12.1945, Síða 46
44 ÚRVAL grannanna og fá hjá þeim eld,“ sagði McCollom borginmann- lega. Hann gerði það líka, og svo reyktum við öll, þeir svörtu og við, sitt á hvorum hólnum. Flugvélin hafði varpað niður einhverju af matvælum, en sú fallhlíf hafðí lent niður í skóg- inn í grendiimi. Okkur var nú hugsað til hinna gómsætu rétta, sem biðu okkar, kannske aðeins steinsnar í burtu. „Það er aðeins tvennt, sem mig klýjar við,“ sagði ég í leiðslu, ,,og það eru niðursoðn- ir tómatar og rúsínur.“ McCollom og Decker voru báðir framúrskarandi félagar og komu ætíð 'fram af sérstakri hugprýði. T. d. vissum við hin ekki fyrr en. iöngu seinna, að McCollom var rifbeinsbrotinn. Decker var augsýnilega mikið særður, en þó miklu meira en við héldum, og kom það síðar á daginn. Mú staulaðist hann í humátt á eftir McCollom, staðráðinn í að gera sinn hluta af skyldustörfunum. Þegar þeir komu aftur tii foaka, glottu þeir eins og apar. í höndunum báru þeir allar niðursuðudósirnar, sem fundist höfðu, og í þeim öll- um voru eintómir — tómatar! Seinna fóru þeir aftur á stúf- ana og fundu þá nokkra böggla með lyfjum, sárabindum og tygilknífum. McCollom bjó um sár okkar hinna. Honum hlýtur að hafa flökrað við að sjá fæt- urna á mér, engu síður en mér sjálfri. Kálfarnir voru útsteypt- ir af stórum, vessandi fleiðrum og drep var einnig hlaupið í ristarnar og aðra höndina. Ég var milli vonar og ótta um, að ég misti fætuma, en þetta var hvorki staður né stund fyrir móðursýki. Ég aðstoðaði Mc- Collom við að bera smyrsl í sár- in og binda um þau. Félagar mínir litu á mig með- aumkunnarfullir. Þeir voru óhreinir og úfnir og báru lítinn keim af Hollywood-hetjunmn, sem vaða eld og vatn, án þess að missa svo mikið sem brotin úr buxunum! „Þú ert sannkölluð hryggðar- mynd, Maggí!“ sagði Decker og andvarpaði. „Þið eruð nú hvorugir eins og klipptir út úr tízkublaði, sýnist mér,“ svaraði ég hvefsn- islega. Þeir voru engu síður skítugir en ég, og þar á ofan með fjögurra daga skegg. „Þá er að snúa sér að þér, Deeker,“ sagði McCollom. Við reyndum ekki að gera að svöðu-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.