Úrval - 01.12.1945, Page 77

Úrval - 01.12.1945, Page 77
KONAN 1 SNJÖHÚSINU 75 þeim, og síðan tók hún til að klóra sér á nýjan leik, stein- þegjandi. Mér hafði virzt kona Kak- oktos fúl í skapi nokkra undan- farna daga. Ég minntist á þetta við Paddy Gibson eitthvert sinn, er við vorum að borða kvöldmatinn og sagði svo and- artaki síðar: „Hvað er hann að gera hér allan þennan tíma, þessi Kuks- kun frá Adelaide skaganum?“ Paady brosti. „Þarna hefirðu dottið ofan á dálítið," sagði hann. „Það er hans vegna, sem hún er í svona æstu skapi. Kakokto og Kukskun voru að hafa kvennaskipti, og konurn- ar voru ekki spurðar ráða frem- ur en venja er til. Konu Kakokto líkar ekki Kukshun. Dálítið sorglegt, finnst þér það ekki? Þetta hefir komið henni úr jafnvægi. Hún er ein af þeim fáu konum hér, sem þykir vænt um manninn sinn. Kakokto er nokkuð sama um hana, og hann lánar hana hverjum sem hafa vill. Það er í fyrsta lagi venja, sem halda verður í heiðri, og svo hefir vináttan skyldu í för með sér.“ Hann tók nú að skýra mér frá, að kvennakaup væru algeng meðal Eskimóa. Slíkt ber ekki vott um gestrisni eins og hjá sumum öðrum frumstæðum þjóðum. Á Suðurhafseyjum hafði ég sjálfur hitt fyrir höfð- ingja, sem fögnuðu mér með því að bjóða mér dóttur sína eða báðu mig að velja einhverju af konum þorpsins til fylgilags. Hér var öðru máii að gegna, einungis um félagslyndi að ræða, kurteisissið, sem vinir og heimsækjendur fylgdu. Eski- móar veiða oft í félagi, og þetta þótti sjálfsagt meðal veiðifé- laga, hvíld frá tilbreytingar- leysi tilverunnar. Meðal giftra manna var aldrei um neina milligjöf að ræða. Hinsvegar mundi „vel uppalinn" piparsveinn launa vini sínum slíkan greiða með einhverri smágjöf. Ráða kon- unnar var aftur á móti aldi'ei leitað og henni engu launað, þó að hún væri annar aðili þessar- ar kurteisisvenju. Meðal ann- arra siðareglna var ein sérstak- lega ströng: Eiginmaðurinn hafði einn rétt til að ráða fyrir konu sinni. Sá, sem bar fram beiðni sína við konuna sjálfa, varð stórum brotlegur við siða- reglurnar og alvarlegir árekstr- ar hlutu að verða af slíku.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.