Úrval - 01.12.1945, Page 111

Úrval - 01.12.1945, Page 111
ALEINN 109 irnar standa á ofninum allan daginn, til þess að þíða þær. Klaki settist stöðugt á rafmagnsþræði og einangrunarkefli; það var erfitt verk að ná honum burt, einkum að næturlagi í hríðar- veðri. Ég kom sjaldan ofan úr vindmælisstaurnum, sem var 12 fet á hæð, án þess að vera kalinn á fingri, tá, nefi eða vanga. Það var nýstandi kalt í kof- aniun á morgnana. Svefnpokinn var hélaður, þar sem andar- dráttur minn hafði leikið um hann. Jafnvel þótt ég hefði silkiglófa á höndunum, gat ég ekki komið við lampann eða ofninn, þegar ég var að kveikja. Ég var orðinn sár og skinnveik- ur á fingurgómunum af því að snerta kalda málmhluti. Allt til þess er ég fór að búa í veðurathuganastöðinni, hafði það verið vani minn að vinna í skorpum, þegar það datt í mig. En nú var reglubundið starf eina vömin gegn sáldrepandi leiðindum einverunnar. Og ég varð að viðurkenna, að ég var einmana. Þó að ég reyndi eins og ég gat, var mér ómögulegt að flýja einmanaskap minn; hann var of mikill. Ég reyndi því að hafa nóg fyrir stafni allan daginn, svo að ég þyrfti ekki að hugsa um hann. Þegar leið á aprílmánuð, fór dagsljósið að dvína. Vikum saman hafði sólin sezt æ fyrr á kvöldin og komið seinna upp á morgnana. Nú þegar aðeins var eftir um hálfsmánaðartími, er sólar nyti, var hún eins og geysistór knöttur, sem gægðist rétt upp fyrir sjónhringinn. Hún leið áfram hulin þoku, í nokkrar klukkustundir, og hvarf svo stuttu eftir hádegi. Ég starði á hana eins og mað- ur, sem horfir á eftir unnustu sinni. Á hverjum degi varð ég fyrir nýjum vandræðum og erfiðleik- um, sem einveran hafði í för með sér. Héla og hrím fyllti ofnpípuna í sífellu, og einnig loftræstingarrörin og útblást- ursrör vélarinnar, sem fram- leiddi rafstraum fyrir sendi- tæki mitt. Og enda þótt ég hefði alltaf haft sérstakt yndi af gönguferðum, þorði ég ekki að fara lengra en svo, að ég sæi vindmælisstaurinn — en hann var eina leiðarmerkið um hundr- uð mílna svæði. Til þess að ég gæti gengið lengri spöl, stakk ég tveggja feta háum bambusstöngum nið-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.