Úrval - 01.12.1945, Síða 111

Úrval - 01.12.1945, Síða 111
ALEINN 109 irnar standa á ofninum allan daginn, til þess að þíða þær. Klaki settist stöðugt á rafmagnsþræði og einangrunarkefli; það var erfitt verk að ná honum burt, einkum að næturlagi í hríðar- veðri. Ég kom sjaldan ofan úr vindmælisstaurnum, sem var 12 fet á hæð, án þess að vera kalinn á fingri, tá, nefi eða vanga. Það var nýstandi kalt í kof- aniun á morgnana. Svefnpokinn var hélaður, þar sem andar- dráttur minn hafði leikið um hann. Jafnvel þótt ég hefði silkiglófa á höndunum, gat ég ekki komið við lampann eða ofninn, þegar ég var að kveikja. Ég var orðinn sár og skinnveik- ur á fingurgómunum af því að snerta kalda málmhluti. Allt til þess er ég fór að búa í veðurathuganastöðinni, hafði það verið vani minn að vinna í skorpum, þegar það datt í mig. En nú var reglubundið starf eina vömin gegn sáldrepandi leiðindum einverunnar. Og ég varð að viðurkenna, að ég var einmana. Þó að ég reyndi eins og ég gat, var mér ómögulegt að flýja einmanaskap minn; hann var of mikill. Ég reyndi því að hafa nóg fyrir stafni allan daginn, svo að ég þyrfti ekki að hugsa um hann. Þegar leið á aprílmánuð, fór dagsljósið að dvína. Vikum saman hafði sólin sezt æ fyrr á kvöldin og komið seinna upp á morgnana. Nú þegar aðeins var eftir um hálfsmánaðartími, er sólar nyti, var hún eins og geysistór knöttur, sem gægðist rétt upp fyrir sjónhringinn. Hún leið áfram hulin þoku, í nokkrar klukkustundir, og hvarf svo stuttu eftir hádegi. Ég starði á hana eins og mað- ur, sem horfir á eftir unnustu sinni. Á hverjum degi varð ég fyrir nýjum vandræðum og erfiðleik- um, sem einveran hafði í för með sér. Héla og hrím fyllti ofnpípuna í sífellu, og einnig loftræstingarrörin og útblást- ursrör vélarinnar, sem fram- leiddi rafstraum fyrir sendi- tæki mitt. Og enda þótt ég hefði alltaf haft sérstakt yndi af gönguferðum, þorði ég ekki að fara lengra en svo, að ég sæi vindmælisstaurinn — en hann var eina leiðarmerkið um hundr- uð mílna svæði. Til þess að ég gæti gengið lengri spöl, stakk ég tveggja feta háum bambusstöngum nið-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.