Úrval - 01.10.1947, Side 54

Úrval - 01.10.1947, Side 54
52 tJRVAL yður,“ sagði landstjórinn. „En þér gætuð reynt að hafa með yður dálítið af súkkulaði og vindlingum. Þér munuð furða yður á, hve mikils jafnvel hin- ir tignustu meta svo fágætan varning.“ Hann símaði til krónprinsins fyrir mig. „Ég er að ónáða yður, yðar hágöfgi, vegna amerísks blaða- manns, sem gjarnan vildi fá við- tal við yður.“ „Því miður ... önnum kafinn ... reyndar að fara að heiman eftir tuttugu mínútur ...“ „Það hittist illa á. Maður þessi er kominn beint frá New York til þess að ná tali af yður. Hann langar til að færa yður úrvals- súkkulaði, amerískt, og vindl- inga.“ „IJr því að svo er, er ef til vill ...“ Andartaki síðar var ég á leið til Hecklingen, þar sem krón- prinsinn býr. Hann tekur aðdá- un smábændanna og leikfanga- gerðarmannanna þar í sveit sem sjálfsögðum hlut og þiggur lotn- ingarmerki þeirra í fleski, eggj- um, alifuglum og öðru fágætu lostæti með konunglegu lítillæti. Á hæð einni fyrir ofan litla þorpið stendur veiðiskáli prins- ins eins og fornt vígi, ákjósan- lega settur, miðað við þann til- gang, sem hann var reistur í. Hann var afskekktur og skógur- inn huldi hann forvitnisaugum náungans. Reyndist hann prins- inum tilvalið athvarf, og á yngri og hamingjusamari árum sínum leitaði hann þangað með hinar mörgu ástmeyjar sínar. Nú orð- ið er ljóminn farinn af því öllu, þótt ekki sé nema vegna hins litla kolaskammts, sem frönsku yfirvöldin láta honum í té. Kvartanir hans leiddu loks til þess, að franski landstjórinn tók eignarnámi landsetur iðju- höldsins Friederichs Wollfs í útjaðri bæjarins — hús með nú- tímasniði og vel búið húsgögn- um. Þar hitti ég hann. Þjónn vísaði mér leið inn í lessal prinsins. Hans hágöfgi var þegar farinn að reykja einn af vindlingunum, sem ég hafði sent inn til hans. Hann hélt á kass- anum í vinstri hendi, um leið og hann rétti mér þá hægri og heils- aði mér vingjarnlega. Hann tal- aði ensku reiprennandi. Klædd- ur var hann gráum pokabuxum, gráum ullarsokkum og sport- skóm. Ég vissi, að hann var 63 ára, og sá nú, að útlit hans bar fyllilega vott um þann aldur.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.