Úrval - 01.10.1947, Side 66

Úrval - 01.10.1947, Side 66
64 tJRVALi sem fá má í litlum pakka fyrir sextíu aura. Og sama máli gegnir um varphænuna, ungu hænuna, sem aldrei hefur legið á fyrr og hefur ekki neina reynslu í að ala upp unga. Allir — jafnvel einlægustu hænsnavinir — verða að viðurkenna, að hænan er flautaþyrill, sem hefur allra dýra minnsta hugsun í kollin- um; en í apríl eða maí sezt hún einn góðan veður dag í varp- stíuna og vill sig ekki hræra þaðan; og ef þú reynir að ýta henni burtu, heggur hún þig í hendurnar. Þá útvegar þú þér eina tylft af eins dags gömlum ungum í útungunarstöðinni. Þú geymir þá í eldhúshlýjunni þangað til dimmt er orðið að kvöldi; þá tekurðu hænuna úr stíunni, setur hana í ungakörf- una og lætur ungana hjá henni. Það er dásamleg sjón að sjá hana leggjast niður samstundis, breiða úr vængjunum yfir börn- in sín og kvaka við þau í djúp- um ánægjutón. Henni hefur aldrei verið kennt neitt. Hún er aðeins að hlýða lögmáli lífs- ins. Og þannig hlýðir allt annað í sveitinni lögmálum náttúrunn- ar. Tökum einfaldasta dæmið — sem hvert smábarn þekkir — lögmál jarðvegsins. Hvern- ig hinn græni gróður vex, og hvemig sumt af honum verður að næringu fyrir menn og skepnur og sumt rotnar og hverfur aftur til moldarinnar. Og hvemig sá hlutinn sem nær- ir skepnurnar hverfur einnig á sínum tíma aftur til moldar- innar. Og hvernig allt þetta sem moldin fær skilað aftur verður að áburði, en hann er aftur frumskilyrði þess, að hinn græni gróður geti vaxið á ný. Þennan dýrmæta áburð er ekki hægt að gefa moldinni á annan hátt. Það eru að vísu í honum ákveðin kemisk efni, sem eins vel má strá á jörðina úr poka frá áburðarverksmiðjunni; en í áburði frá dýrum og rotnandi jurtum er eitthvað, sem er miklu mikilvægara en þessi kemisku efni, eitthvað sem ekki er hægt að fá í verksmiðju, eitt- hvað sem aðeins verður til við dauða og rotnun, við hið nýja líf, líf gerlanna, sem sprettur upp af dauða og rotnun. Og þarna, í þessu einfalda lögmáli, sem bóndinn má ekki brjóta, ef vel á að fara — og sem um gjörvallan heim er nú brotið af efnahagsástæðum — þarna, í
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.