Úrval - 01.10.1947, Síða 66

Úrval - 01.10.1947, Síða 66
64 tJRVALi sem fá má í litlum pakka fyrir sextíu aura. Og sama máli gegnir um varphænuna, ungu hænuna, sem aldrei hefur legið á fyrr og hefur ekki neina reynslu í að ala upp unga. Allir — jafnvel einlægustu hænsnavinir — verða að viðurkenna, að hænan er flautaþyrill, sem hefur allra dýra minnsta hugsun í kollin- um; en í apríl eða maí sezt hún einn góðan veður dag í varp- stíuna og vill sig ekki hræra þaðan; og ef þú reynir að ýta henni burtu, heggur hún þig í hendurnar. Þá útvegar þú þér eina tylft af eins dags gömlum ungum í útungunarstöðinni. Þú geymir þá í eldhúshlýjunni þangað til dimmt er orðið að kvöldi; þá tekurðu hænuna úr stíunni, setur hana í ungakörf- una og lætur ungana hjá henni. Það er dásamleg sjón að sjá hana leggjast niður samstundis, breiða úr vængjunum yfir börn- in sín og kvaka við þau í djúp- um ánægjutón. Henni hefur aldrei verið kennt neitt. Hún er aðeins að hlýða lögmáli lífs- ins. Og þannig hlýðir allt annað í sveitinni lögmálum náttúrunn- ar. Tökum einfaldasta dæmið — sem hvert smábarn þekkir — lögmál jarðvegsins. Hvern- ig hinn græni gróður vex, og hvemig sumt af honum verður að næringu fyrir menn og skepnur og sumt rotnar og hverfur aftur til moldarinnar. Og hvemig sá hlutinn sem nær- ir skepnurnar hverfur einnig á sínum tíma aftur til moldar- innar. Og hvernig allt þetta sem moldin fær skilað aftur verður að áburði, en hann er aftur frumskilyrði þess, að hinn græni gróður geti vaxið á ný. Þennan dýrmæta áburð er ekki hægt að gefa moldinni á annan hátt. Það eru að vísu í honum ákveðin kemisk efni, sem eins vel má strá á jörðina úr poka frá áburðarverksmiðjunni; en í áburði frá dýrum og rotnandi jurtum er eitthvað, sem er miklu mikilvægara en þessi kemisku efni, eitthvað sem ekki er hægt að fá í verksmiðju, eitt- hvað sem aðeins verður til við dauða og rotnun, við hið nýja líf, líf gerlanna, sem sprettur upp af dauða og rotnun. Og þarna, í þessu einfalda lögmáli, sem bóndinn má ekki brjóta, ef vel á að fara — og sem um gjörvallan heim er nú brotið af efnahagsástæðum — þarna, í
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.