Úrval - 01.10.1947, Síða 93

Úrval - 01.10.1947, Síða 93
KlM 91 Danzigr, Sunnud., 25. maí 1941. Góðan daginn, hvemig svafstu í nótt? Get ég gert nokkuð fyrir ungfrúna, eða líð- ur henni vel að öllu leyti? Ég er eins og nýþveginn grís, full- ur af lífsgleði og stálhraustur. En hvað ég þrái þig, þegar ég ligg og mér leiðist. Ég er nú orðin svo frískur, að ég get varla haldizt við í kojunni. Ég á að liggja í hengirúminu uppi á þilfari í allan dag, en mér er sagt, að veðurútlitið sé ekki sem bezt, en ég reyni að vera vongóður. Það væri bölvað að þurfa að dúsa hérna niðri leng- ur. Bréfið yrði þá svo langt, að þú nenntir ekki að lesa það. Kvöld: Ég hefi legið í sólinni í all- an dag. Mér var færður matur- inn upp, ég hefi notið lífsins og mér finnst ég vera eins og annar maður — það eru að- eins veggjalýsnar, sem kvelja mig. Nú sem stendur eru félagar mínir að ræða um „feluleik" og aðra barnaleiki. Þeir ræða um þetta af miklum áhuga, en það er í rauninni ekki undravert, þegar þess er gætt, að þeir tala um kvenfólk af svo víðtækri þekkingu og reynslu, að ég fór dálítið hjá mér, þegar ég heyrði fyrst á tal þeirra um það efni. Nú er rökkrið skollið á aftur, rökkrið, sem hefur þann merki- lega eiginleika, að það kemur okkur í nánari tengsli við nátt- úmna, og veldur því, að okkur langar að tala um allt mögu- legt. Það er eins og hugur manns fyllist af fjölda hugsana og tilfinninga, sem eru manni framandi og ókunnar í björtu dagsljósinu. Maður þráir ákaft að segja frá þessum hugsunum og tilfinningum, en sérstaklega langar mann til að segja henni, sem skilur mann, frá þeim. Mér finnst ég vera svo heimskur, þegar slíkar tilfinn- ingar fara um huga minn, og þegar mig langar til að segja frá þeim. Ef ég les það, sem ég hefi skrifað, finnst mér það ekki vera annað en hversdagsleg og innantóm orð, sem ekki geyma neitt af því, sem mig langaði að segja. Það er heimskulegt að reyna eitthvað, sem maður er ekki fær um, en Hanna, ég get ekki stillt mig um það, það er mér ómögulegt. Það getur verið, að þér þyki það leiðinlegt og lítilsvert, að ég skrifa þér um tilfinningar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.