Úrval - 01.10.1947, Side 107

Úrval - 01.10.1947, Side 107
KÍM 105 á lampanum þínum, og hann er ofjarl minn. Ég ligg næstum ósýnilegur á rúmstokknum þín- um — ég ligg og horfi á þig — ó, að ég væri ekki svona f jar- lægur og vanmáttugur, ó, að ég gæti sigrast á lampanum þínum og látið þig koma auga á mig — ég færist hægt, óendanlega hægt yfir ábreiðuna þína — þú situr uppi og ert að skrifa. Nú hættir þú að skrifa og augna- ráð þitt verður f jarrænt. Hanna, Hanna, horfðu á mig. Ég er hér, líttu aðeins einu sinni á mig — en þú sérð mig ekki og ferð að skrifa á ný. Ég færi mig nær, ég er að verða að engu í skini lampans — en ég tek ekki eftir því, því að ég hugsa um það eitt að drekka í mig mynd þína. Nú leggstu fyrir aftur og lætur þig dreyma, svo lokar þú bók- inni, leggur hana frá þér, ferð fram úr rúminu og dregur gluggatjaldið frá. Það er dreym- andi blær í augum þínum, þú leitar mín í fjarskanum, en Hanna, horfðu nú á mig, ég er hjá þér. Þú skalt ekki láta hugsanir þínar reika um geim- inn, til þess að leita minna hugs- ana, því að ég er hjá þér. Nú gengur þú hægt frá mér, nú fæ ég sjálfsagt leyfi til að liggja á ábreiðunni þinni, allt er svo hreint og ósaurgað, að mér ligg- ur við að gráta. Ég líð óendan- lega hægt yfir rúmið þitt, kyssi andlit þitt andartak, en þá grettir þú þig ofur lítið. Þú snýrð þér í rúminu og ég hími vonsvikin á stokknum. Svo líð ég yfir gólfið, snerti ilskóna þína, og kemst við, þegar ég hugsa um, hve þeir eru í nánum tengslum við þig. Svo neyðist ég til að læðast út þangað, það- an sem ég kom, og víkja fyrir dagrenningimni. Fyrirgefðu mér elskan, ef ég ónáðaði þig og olli þér órólegs svefns. Sólin er að koma upp, það roðar í austri og loftið er hreint og tært, en yfir jörðinni hvílir húmið enn. Ég stend við borð- stokkinn og býð hinn komandi dag velkominn. Ég stend graf- kyrr, og dirfist ekki að hreyfa mig, af ótta við að ég raski þessari guðdómlegu ró, sem rík- ir umhverfis mig. Hellerup, 4. des. 1943. Kæra Nitta. Ég veit ekki, hvort þú hefur frétt, að það er búið að afskrá mig. Ég kom heim fyrir viku og var slæmur í hnénu. Lækn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.