Úrval - 01.12.1947, Side 13

Úrval - 01.12.1947, Side 13
HETJA A FLUGI 11 3. Ætlið þér að fljúga mjög hratt ? 4. Er nauðsynlegt að fljúga mikið meira en 50 f et yf ir jörðu ? Við loftskeytamanninn: Eruð þér alveg viss um, að þér skiljið morsið, jafnvel þó að sent sé mjög hratt? Og að lokum við flugfreyj- una: Ef eitthvað kemur fyrir, vilj- ið þér þá vera svo góðar að segja mér það svolítið á undan hinum farþegunum? Þegar ég hef fengið fullnægj- andi svör við þessum spurning- um — og ég verð að viðurkenna, að allar f lugáhafnir eru ákaflega sannf ærandi — fer ég upp í flug- vélina. Ég get ekki gert mér grein fyrir, hvort betra er að sitja fremst og taka á móti á- rekstrinum í öllu sínu ofur- magni, eða aftast og eiga á hættu að kastast út í bláinn, þegar stélið þeytist af. Ég vel mér sæti í miðri vélinni, þar sem ég get séð vængina og fylgzt með því að skrúfurnar snúist. Fimm mínútum eftir að við erum komnir á loft, dreg ég negl- urnar út úr áklæðinu á sætinu og losa öryggisbeltið, sem ég hafði spennt svo fast, að mér lá við köfnun. Svo halla ég mér aftur á bak í sætinu og dáist að skýjunum. Hurðin á flugmannsklefanum opnast — o g flugmaðurinn sjálf- ur kemur inn! Mikið dæmalaust kæruleysi er þetta! Nú hefur hann skilið eftir einhvern strák- hvolp við stýrið! Ég horfi með skelfingu á hann, þegar hann gengur aftur eftir vélinni, og spjallar við hina farþegana eins og ekkert sé. Ég veit hvað hann er að gera. Hann er að segja þeim, að allt sé í lagi. Báðir hreyflarnir séu dottnir af, en það geri ekkert til. Þegar röðin kemur að mér, segir flugmaðurinn: „Góðan daginn — líður yður ekki vel?“ Ég kinka kolli þegjandi. Það eina, sem ég vil, er að hann kom- ist sem fyrst fram í aftur, og taki stjórnina af þessum strák- hvolpi. Mér léttir, þegar hurðin að klefanum hans lokast á eft- ir honum. Klukkustund líður. Mér brá illilega, þegar flugfreyjan hall- aði sér að mér og sagði eitthvað, sem ég skildi ekki. Mér heyrðist það helzt vera: „Við erum að hrapa.“ Ég var hálfrisinn upp úr sætinu, þegar mér varð ljóst, að hún hafði verið að bjóða mér kaffisopa. 2*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.