Úrval - 01.12.1947, Side 25

Úrval - 01.12.1947, Side 25
UM FJÖLL OG LIST — OG SITTHVAÐ FLEIRA 23 Ijót. Reglulega ljót. Hvers vegna voru þau Ijót fyrir tvö hundruð árum, en svo falleg núna, að þar úir og grúir af fólki, sem lof- syngur þau á ótal tungumálum af hrifningu? Það er af því að vanadýrið hefur, næstum óafvit- andi, skipt um skoðun. Fyrir hundrað árum voru frjósamir akrar og skuggasælir skógar fallegir. Af því að þeir voru gagnlegir. Fjallið var óbyggt, hættulegt og gagnslaust. Með öðrum orðum ljótt. Þá tóku nokkrir skýjaglópar upp á því að mála fjallamynd- ir, og aðrir lofuðu f jallið í orð- um og tónum. I þeim hópi, þar sem þessi áróður festi rætur, fóru menn að tala með virðingu um fjallið. Seinna komu lækn- ar og íþróttamenn hver með sinn boðskap um heilbrigði fjalla- náttúrunnar. Og þegar Ferða- félagið og Friðþjófur Nansen og aðrir góðir menn höfðu hol- að steininn um stund, hætti f jall- ið að vera viðsjált. Það varð holit, dásamlegt og gagnlegt — í stuttu máli: fallegt. Og nú mega menn gæta sín að nota ekki röng lýsingarorð um norsku háf jöllin, þegar syn- ir Noregs eru viðstaddir. Það er erfitt að sanna áþreif- anlega gagnsemi listarinnar. Ef ég er ekki blátt áfram lista- verkasali, get ég ekki bent á mál- verk eftir Edvard Munch og sagt: „Af þessu hef ég haft mikið gagn, skaltu vita?“ En það er auðfundið fólk, sem get- ur sagt, að það hafi ánœgju af list. Hvort ánægjan er gagnleg í lífinu, er svo aðeins heimspeki- leg spurning fyrir hina gleði- snauðu. Persónulega er ég alls ekki svo viss um, að myndir eigi að hanga á öllum veggjum. Það eru til veggir, sem bezt fer á að séu án nokkurs skrauts. Jafnvel í ráðhúsi er slíkt fræðilega hugs- anlegt. En ef við virðum fyrir okkur hina allt of fáu veggi, sem enn eru í landinu, munurn við kom- ast að raun um, að á þeim öll- um að heita má er „listræn" skreyting í einhverri mynd. Hún getur verið eftir gamla meistara, lifandi listamenn, ung lista- mannsefni, akkorðsmálara, eða glansmyndir af einhverju tagi, allt eftir smekk og efnahag íbú- ans. Er það máttur vanans eða fegurðarþráin, sem valið hefur þeim stað þama? Sennilega hvorttveggja. En það skiptir í þessu sambandi minna máli en
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.