Norðurljósið - 01.01.1970, Qupperneq 45

NORÐURLJÓSIÐ
45
syndandi. Slógust þeir í fylgd rneð rnér. Syntu þeir að vísu eftir
anni, en ég gekk á bakkanum. Töluðu þeir mikið á sínu máli, sem
ég því miður ekki skildi. Er þeir höfðu fylgt mér góðan spöl og
skemmt mér með skrafi og söng, hurfu þeir aftur, en breyttu þá
kvakhljóði sínu, svo að það lét í eyrum mér sem þeir segðu „Vert’
nú sæll. Vert’ nú sæll.“ Varð ég svo snortinn af þessu, að engin
Niannleg kveðjusamkoma hefði glatt mig meir. En þarna var kvadd-
ur draumur minn um barnakennslu sem annað aðalævistarf.
Mig hafði á nnglingsárum langað til að læra ensku og byrjað á
því. En lítið hafði þekking mín aukizt, þótt ég hefði verið tvo vetur
a Sjónarhæð. Mr. Gook hafði engan tíma til að kenna mér, og ég
skildi ekkert í þeim samtölum, sem ég heyrði á ensku. Nú bauðst mér
tækifæri til að kenna unglingum á Söndum og á Melstað ensku næsta
Vf'tur, 1928—1929. Ég sagði fólkinu sem var: að ég kynni ekki
ensku. Þessu var ekki trúað. Hvað átti ég að taka til bragðs?
Eg hafði kynnzt bók eftir Wm. Craig, sem með mjög einföldum
bljóðtáknum gerði enskulestur auðveldan. Þar sem ég þó þekkti
uokkur orð eða framburð þeirra, þá ihélt ég, að þetta gæti bjargazt
af- Tók ég svo að mér kennsluna og kenndi um veturinn. Lærði ég
namskaflann fyrst sjálfur, síðan kenndi ég hann á Söndum og loks
á Melstað. Með þessu að fara þrisvar vandlega yfir hvern kafla, fest-
Ust n,'ðin í mér. Lærði ég um veturinn 1509—1800 orð og bafði þá
nægan orðaforða til að geta gert mig skiljanlegan. En framburður-
inn var með íslenzku hljóði, ekki ensku.
Lm það bil fim m arum sicíar mun ég hafa byrjað acf kenna ensku.
i’m fti ég sem fyrr að nema sjálfur vandlega það, er ég vildi kenna,
en,la notaði ég þá ekki lengur bækur Craigs. Mun ég svo hafa stund-
Eennslu í ensku í aldarfjórðung. Las ég líka mikið enskar bækur,
°g eru bækur mínar flestar á þ vi máli. Mecí jressari jrrotlausu endur-
tekningu, er ég þurfti að kenna sömu bækurnar ár eftir ár, komst
enskan loksins það inn í mig, að gagn gat orðið að því. Sannaðist
1( r, að endurtekning er Hftaug allrar fræðslu. „Skólanám með skiln-
,ng æft og vilja er skemmri leið á braut til fullkomnunar“ en sjálfs-
nátn kvað borgfirzka og vestur-íslenzka skáldið Þorskabítur. — Sá,
se,n vill þekkja biblíuna, verður að lesa biblíuna aftur og aftur, ár
"ftir ur’ þá kemst hún inn í hann. einkum þó, ef hann stundar að
nreyla eftir henni.
var heima hjá foreldrum mínum um jólin. Er leið að áramót-
Ég