Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 9
Hlín
7
hjálp, sem aldrei verður fullþökkuð. — Ritið varð frá
öndverðu algerlega í minni ábyrgð og umsjá.
Með þetta loforð í vasanum fór jeg svo að safna í lítið
hefti, sem hlaut nafnið „Hlín“ og kom út haustið 1917.
80 blaðsíður að stærð, 5 arkir, prentað á blaðapappír og
kostaði eina krónu (og hjelst það verð 21 fyrstu árgang-
ana). Kostnaður við einn fyrsta árgang ritsins (1918),
pappír og prentun, var 592,15 kr. Reikningurinn er hjer
enn til. En reikningurinn frá 1961 (43. árg. ,,Hlínar“)
hljóðar upp á 53.677,40. Þá var upplagið orðið stórt
(6000), breyttir tímar, og verðið komið upp í 25,00.
Prentverk Odds Björnssonar á Akureyri sá um útgáf-
una öll árin með hinni mestu prýði. Þeir feðgar, Oddur,
Sigurður og Geir, vinir mínir, hafa allir veitt „Hlín“
ómetanlega hjálp öll ár, enda hefur hún jafnan reynt að
standa sína „pligt“ með greiðslur á rjettum tíma í Prent-
verk. Þorkell Ottesen, setjari, sá góði maður, setti „Hlín“
lengst af, og rjeð þær rúnir með þolinmæði og kurteisi,
sem handritið reyndist, því miður, oft vera, þangað til
skrifvjelin kom til skjalanna.
Það var sjerstaklega mikils vert að standa við ákveðna
skilmála, vegna þess, að engu mátti muna um útsend-
ingu á haustnóttum, er leiðir lokuðust til sjós og lands.
Enda brást þeim ekki bogalistin í Prentverkinu að hafa
alt til á rjettum tíma.
Menn voru samtaka, svo alt komst á leiðarenda með
góðum skilum að lokum.
Konurnar sögðust hlakka til að eiga altaf von á „Hlín“
þegar sláturstörfum var lokið á haustin. — Og mjer var
sagt, að karlarnir glugguðu einnig í „Hlín“. Þótti mjer
vænt um að heyra það, því mjer hefur alla tíð þótt vænt
um karlana, ekki síður en kerlingarnar.
Fyrsfiu 10 árin var upplagið að smástækka, en var altaf
5 arkir, eða 80 bls.
Þlaustið 1925 ljet ritstjórinn það boð út ganga til
kaupenda, að ráðgert væri að stækka ritið næsta ár um