Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 132
Kvikmynd
Rauða skikkjan. — Signýjarhárið.
Björg Bjömsdóttir, organisti og söngkennari, skrifar:
Kæra Halldóra! — IJú ert að biðja mig að skrifa um
„Rauðu skikkjuna," kvikmyndina, er verið var að filma
heima í Kelduhverfi í sumar.
Það er hin forna, hugþekka saga um Hagbarð og Sig-
nýju. — Hvenær sagan gerist, skal eigi fullyrt hjer, en
svo segir í Friðþjófssögu Tegnérs (Matth. Joch. þýddi)
í kvæðinu „Friðþjófur og Björn“, er þeir kappar ræðast
við um það, er Friðþjófur vill hitta Hring konung. —
Líst Birni ei á það og segir: „Mundu hann Hagbarð, er
hjekk á grein“. — Friðþjófur svarar: „Hver, sem ei ver
sig, á skilið að hengjast".
En þar sem margir þekkja ekki söguna, vil jeg víkja
dálítið að henni:
Signý er konungsdóttir, ung og ógefin, í föðurgarði. —
Þangað kemur ungur víkingur (og konungsson), Hag-
barður, særður úr orustu. — Signý bindur sár hans og
þjónar honum. — Fella þau hugi saman. — En faðir Sig-
nýjar vill gifta hana þýskum manni, Hildigísl, en hún
vill hann ekki. — Hildigísl rægir Hagbarð og bræður
hans við bræður Signýjar, svo að þeir veita þeim Hag-
barði aðför. — Falla þar allir bræðurnir, nema Hagbarð-
ur, hann kemst særður heim til móður sinnar, og segir
frá tíðindum. — En er frá líður, þráir hann að hitta Sig-
nýju, þykir móður hans það óráð, en fær ei á móti staðið.