Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 130
128
Hlin
lijer, flutti mig um set, til skiftis í fjórðungunum, í því
skyni, að ná betur til fólksins víðsvegar um landið, jrá
sömdum við um það, vinkonurnar, og bundum fastmál-
um, að jeg gisti árlega einn mánuð á Háteigi, og það
ákvæði hefur trúlega verið haldið fram á þennan dag,
eða senn 30 ár.
Þetta er nú orðin nokkurskonar æfisaga.
Það er ákaflega gaman að vera orðin þetta gamall og
halda lífi og heilsu, muna og minnast margs í okkar þjóð-
lífi í 70—80 ár. — Að hafa þæft undir fótunum vaðmáls-
pjötlu, sem á lá, mjólkað 70 ær í kvíum, eitt sumar, með
annari stúlku, farið í laugar hjerna, og borið þvottinn á
bakinu, fram og aftur, kastað upp úr mógröf o. s. frv.
Jeg óska ykkur öllum að njóta góðrar heilsu og verða
níræð, þó þið takið ekki alt þetta fyrir, sem jeg gat um,
þá eitthvað gott og gagnlegt fyrir okkar ástkæra land. —
Eigið starfsþrek, starfsvilja og starfsgleði. — Það þarf svo
margt að gera, nóg verkefni fyrir góða menn.
Svo óska jeg Guðs blessunar fyrir öll heimili okkar ást-
kæra lands, einnig fyrir mitt góða heimili á Norðurlandi
— og fyrir skólana, sem nú eru að byrja.
Við þurfum að stunda mikið fyrirbæn hvert fyrir öðru,
það er blessunarríkt.
Já, og nú erum við samankomin hjer á mínum gamla,
góða Háteigi, sem mjer þykir altaf svo vænt um. — Hall-
dór bóndi var svo vænn að lofa mjer að safna hjer saman
ættingjum og vinum. — Þakka honum kærlega og hans
góða fólki umstang og kostnað. — Jeg þakka ykkur líka,
góðu gestir, kærlega fyrir komuna og alla virðingu mjer
auðsýnda á þessum tímamótum.
Halldóra Bjarnadóttir.