Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 33
Hlin
31
Skemtanir.
Julianehaab má teljast höfuðstaður hjer á vesturströnd
Grænlands (íbúar 400, þar af um 20 Danir). — Fjárrækt-
arstöðin er hjer, enda heimili mitt hjer, þessi tvö ár. —
Verður því frásögnin um skemtanir aðallega bundin
þessari miðstöð.
Einu sinni á ári er sameiginleg skemtisamkoma fyrir
báðar Jrjóðirnar hjer í kaupstaðnum. — JÞað voru skemti-
legustu samkomurnar, sem jeg var á í Grænlandi. — Var
byrjað með borðhaldi, og þar var ekki raðað eftir mann-
virðingum. — Verslunarstjórinn hjelt þessa veislu og
kona hans og Jrjónustulið reiddi fram. — Brennivín var
þarna á borðum, og var jeg hissa á hve mikið var veitt
(fjórir um flösku), en ekki sá vín á neinum. — (Annars
flyst ekki vín í verslunina).
Aðalskemtunin var söngur, samspil og dans fram á
nótt. Var þá dansaður grænlenskur dans, eftir músik,
sem gamlir menn spiluðu á fiðlur sínar. — Við gátum
öll tekið þátt í þessum gömlu dönsum, en erfitt var að
fylgjast með, því þetta gengur mjög hratt. — Danslögin
voru mörg þau sömu, sem við þekkjum, en sum hafa
Grænlendingarnir sjálfir samið, og þóttu mjer þau falleg-
ust. Grænlendingar dansa manna mest og eru framúr-
skarandi liðugir í öllum hreyfingum og svo kurteisir
í framkomu, að þeir jafnast á við það besta annarsstaðar,
hvar sem er í heiminum.
Skemtiferð að Görðum.
Garðar, hið forna biskupssetur og þingstaður, sem nú
heitir Igaliko, er einasti staðurinn inni í fjörðum Suður-
Grænlands, sem er í bygð. Við fórum með strandferða-
skipinu „Birninum". Komum inneftir í indælu veðri og
allir íbúar Jmrpsins komu niður að sjó til að heilsa upp