Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 217
Hlin
215
stjórnaði fyrstu árin. — Og sá þriðji í röðinni var Flúða-
skólinn í Hrunamannahreppi, sem jeg tók við 1929. —
En síðan komu þeir hver af öðrum, og urðu altaf full-
komnari að öllum búnaði. — Þegar jeg sje nýju Heima-
vistarbarnaskólana núna, langar mig til að vera orðinn
ungur aftur og byrja við þær aðstæður. — Þvílíkur mun-
url*
En hvað um það: — Árangur starfsins fer ekki eftir
húsbúnaðinum, heldur kennurunum. — Og jeg vona að'
Guð gefi landinu okkar góða kennara, sem vaxnir eru
því göfuga starfi: Bamakenslunni. — Engin stjett í þjóð-
fjelaginu vinnur ábyrgðarmeira starf. — Jeg hefi altaf
vitað að lífið er lítils virði án starfs, en aldrei skilið það
betur en síðan jeg varð 70 ára. — En jeg hefi ennþá nóg
að vinna. — Hún mamma mín kendi mjer t. d. snemma
að prjóna. — Nú prjóna jeg oft, þegar jeg hlusta á Út-
varpið, t. d. fingravettlinga, peysur o. fl. handa börnum
og barnabörnum. (Þau eru nú 21 á lífi).
Jæja, Halldóra mín. — Þetta segi jeg nú bara þjer til
gamans. — Auðvitað er jeg kominn á raupsaldurinnl"
FJELAGSHEIMILIN.
Þorsteinn minn skrifar ekki eins og Ingimar. — Hann
má ekki vera að því, hann er í svo mörgum ráðum, stjóm-
um og nefndum, og formaður í þeim flestum. — En það
eru komnar ótal skýrslur. — íþróttirnar blómstra, það er
áreiðanlegt og skemtanirnar.
Fjelagsheimilin eru skömmuð, en áreiðanlega halda
þau nú nokkrum ungmennum kyrrum heima í sveitun-
* Skólinn á Finnbogastöðum í Árneshreppi, Strandasýslu, var hinn
fjórði 1929, undir stjórn Guðmundar Guðmundssonar. — Þá Kljeberg í
Kjósarsýslu og skólinn í Núpasveitinni N.-Þing. 1929.
Þess má geta um leið til gamans, að Ingimar var einn í Þristiminu
frœga á Eyrarbakka (9 ár), ásamt þeim Aðalsteini Sigmundssyni og Jako-
bínu Jakobsdóttur 1920—30.