Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 205
Hlín
203
eins, sama teikning og sömu litir, ofið fyrir Rósinkar
auðga í Æðey, og vafalaust a£ Halldóru í Hörgshlíð.
Þjer segið, að ofið hafi verið í Ögri í tíð Jakobs Rós-
inkarssonar. Rjettara hefði verið að segja, að ofið hefði
verið þar í tíð Þuríðar, konu hans, sem var húsfreyja í
Ögri í 56 ár, en Jakob seinni maður hennar húsbóndi
þar í ein 15 ár. — Þuríður ljet vefa heima afarfallega
gólfábreiðu á stóru gestastofuna, líklega 6>/2 sinnum 7
álnir. — Er það notað enn, eftir ca. 75 ár, og er gersemi.
Er það röndótt í daufum, fallegum litum, grátt og grá-
grænt og daufbleikt. — Nokkru fyrir aldamót óf Hall-
dóra í Ögri, þá kornung, með flosvefnaði áklæði á bekk
og stóla í borðstofunni í Ögri. Var grunnlitur pastell-
blár, en flosaðar liljur dekkri. — Þótti mjer þetta smekk-
legra en allflest annað áklæði og þykir enn. — Jeg á sýn-
ishorn af áklæðinu, lengju af bekknum. Þar var fleira
ofið af sessum og gluggatjöldum, og allt var ofið, en
eldra og orðið slitið, þegar jeg var þarna sem barn, á
tólf rúmum vinnufólksins. — Enn um 1920 var ofið í
Ögri mikið af handklæðum og þurkum. — Um það leyti
óf Halldóra frænka mín einn veturinn 60 álnir af glugga-
tjöldum fyrir stofurnar í Ögri. — Þar voru til 3 gömul,
falleg söðuláklæði.
Jeg segi yður þetta, ef þjer kynnuð að hafa gaman af
því.
Norðlendingur skrifar:
Það er hverju orði sannara, sem þú segir, að Hólar eiga
sinni Dómkirkju það að þakka, að staðurinn komst ekki
í þá vanvirðu sem Skálholt, hann naut sinnar kirkju, sem
líklega er, þá öllu er á botninn hvolft, fallegasta kirkjan
á Norðurlöndum. Svo hreinar línur, svo hlýleg og virðu-
leg. — Jeg hef heimsótt margar merkar kirkjur, þær eru
margar dimmar, þungar, múrlyktin mikil, hjer finst hún