Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 182
180
Hlín
Frímann hafði víða farið, var ríkur af reynslu, ríkur af
hugsjónum. — Og nú hafði hann staðsett sig á Akureyri.
Ein af hans mörgum hugsjónum var að koma upp-
hleyptri brú yfir Leirurnar og síðar brú yfir Eyjafjarð-
ará við austurlandið. — En hann þurfti að fá karlana í
Fjörunni í lið með sjer — og þeir voru strax á nótunum!
IJeir áttu hesta, þeir áttu sleða. — Frímann benti á grjót-
ið í garðinn. — i>ví átti að aka á ísinn, og það var gert. —
Þannig varð hinn mikli grjótgarður til, sem heldur uppi
minningu Frímanns og karlanna í Fjörunni. — Samtök
verkalýðsins öðlast gildi um þetta leyti. — Þá átti að
vinna fyrir tiltekið tímakaup — ekki fyrir hugsjónir!
Flugsjón Frímanns náði ekki fram að ganga. — En áin
heldur áfram að fylla upp við Garðinn. — Flver veit nema
þarna komi upp annar töðuvöllur, þó seinna verði. —
Hólmarnir eru nú mikið lagðir undir flugið.
H.B.
ÓSK FRUMBÝLINGS.
Jeg hef lyst jafnan að reisa bú:
Jeg þarf fyrst jörð, stúlku, hest og kú,
kistur, fötur, kollur, trog,
kvörn, vefstað, sái,
klápa, sæng og klæði, vog,
kamb, hníf og ljái,
fjárhús, pál, fjöld smíðatóla,
ær, heynál, efni í skósóla.
Bækur, skál, borð, reiðskap, stóla.
Amboð, húsdýr, eldsgögn, mat,
iðni, forstand, ánægju, einn vilja tveggja.
Blessun Guðs, þarmeð glatt sinni beggja.