Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 48
46
Hlín
son þeirra, Olav, ef Solmund liefði ekki með ráðum og
dáð stutt hana á sinn hógværa og ákveðna hátt.
Börn þeirra hjóna eru: Reidunn, gift Staver íþrótta-
fulltrúa, ágætum manni (barnlaus). Erling, giftur og á
tvær stjúpdætur. Egill, giftur og á tvær dætur 6 og 4 ára
gamlar, augasteinar þeirra Guðrúnar og Solmund, enda
einu barnabörnin. — Olav dó í fangelsi í Þýzkalandi.
Reidunn er gjaldkeri í stóru fyrirtæki í Sandvika, sem
er bær í nágrenni Olsoborgar, mikils metin starfskraftur.
Erling hefur unnið við ritstörf og rannsóknir með Per
Höst og að uppgreftrinum Vestanhafs. — Egil hefur góða
atvinnu við verslunarstörf.
Guðrún liggur sem stendur (1966) á sjúkrahúsi vegna
skurðaðgerðar á fæti, eftir bílslys frá í fyrra, svo hún hef-
ur verið lasburða í vetur og kvartar yfir kuldanum. —■
Solmund er sæmilega frískur, farinn að heyra hálf illa.
Hann er 12 árum eldri en Guðrún.
Háskólinn í Oslo hefur sannarlega sýnt henni, og þeim
hjónum, meiri sóma en þeir hjer. — Þau hjónin eru æfin-
lega boðsgestir Háskólans, þegar eitthvað er um að vera.
Guðrún Brunborg segir í brjefi, þegar hún er spurð
um uppvaxtarárin: ,,Jeg missti heilsuna þegar jeg var
rúmlega 8 ára gömul, en sem betur fór var jeg þá læs og
búin að læra svolítið að skrifa, annars var það enginn
skólalærdómur með mig, fyrr en jeg fór í Kennaraskól-
ann 18 ára gömul, en þar var jeg bara tvo vetur, því 1918
fór jeg til Noregs.
Jeg er eins og þú nú skilur ómentuð og heldur illa
gefin, og þessvegna kannske afsökunarvert þó rnargt hafi
farið öðruvísi en jeg hafði vonað og dreymt um í barn-
æsku minni. — Þá var það ástin til alls og allra, sem var
aðallífæð æsku minnar“.
Guðrúnar Brunborg verður minst um ár og aldir fyrir
hjálpsemi við íslenska stúdenta, fyrir hetjulund hennar
og hugprýði í sorgum og raunum.