Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 224
222
Hlín
Látum því, vinir, vatnið andann hressa,
og vínsins erli kijllum þennan dag,
og gesti vora biöjum Freyju að blessa
og blanda te og kaffi jreim í hag.
Því meðan Lofnar gullnu tárin glóa,
og glaðar meyjar kunna laumu-spil,
Jrá er það víst, að brönu-grösin gróa,
þótt gamli Bakkus fari skollans til!
Að versinu gerði kvennaþingið svo góðan róm, að frænka mín
var borin á gullstól kringum borðið, og vísan jrrítekinl
Ölvir hnúfa.
(Einn af stofnendum SNK langaði til að fá þetta birt.
Eigum við ekki að gera það?)
ÍSLENSKA ULLIN ENN.
H. B. skrifar í ,fFrey“:
Jeg fjekk að tala um íslensku ullina á Búnaðarþingi í fyrra og
erindið birtist síðar í „Frey“ og í Útvarpinu. — Það var mikil virð-
ing, bæði fyrir mig og ullina. — Síðan þetta var, hefur margt vel og
viturlega verið um ullina rætt og ritað af kunnáttumönnum, svo
alt útlit er fyrir, að ullin eigi sjer viðreisnar von, með því líka að
ullarverðið hefur eitthvað liækkað.
Jeg ætla ekki að þessu sinni að átelja það, að ullarverksmiðjurn-
ar blanda, að sögn, að einum þriðja, útlendri ull í framleiðslu sína,
heldur ekki allan útlenda band-innflutninginn, sem er stórkostleg-
ur, ekki heldur það, að íslendingar eru orðnir svo viðkvæmir, að
þeir þola ekki fslensku ullina ómeingaða á sinn skrokk.
Nei, nú er annað uppi á teningnum:
Það er vefnaður, skrautvefnaður, úr íslenskri ull, i opinberar
byggingar, og þá fyrst og fremst í Bændahöllina okkar, glæsilegasta
og dýrasta hús landsins, að sögn.
Eigum við ekki, eða þið Hallarmenn, að ganga fram fyrir skjöldu
og láta vefa eitt listilegt veggteppi úr íslenskri ull til að skreyta
með sali eða anddyri Hallarinnar. — Væri það ekki vel til fallið?
Um kostnað talar maður ekki. — Hann yrði sem krækiber í ámu.
Yrði það virðing mikil Höllinni, listinni og ullinni, ef vel tækist.
Það hefur tíðkast nokkuð hin seinni ár, að listamenn skreyti sali
stórbygginga f höfuðstaðnum, er það mjög málurunum og listinni
til virðingar og eflingar. — Því þá ekki eins vefnaðurinn, sem ekki
er síður list, og samverkar þar hvort öðru málaralist og vefnaði.
Ekki svo að skilja, að við íslendingar höfum ekki átt listvefnað,
fyr og síðar, bæði í kirkjum vorum og heimahúsum. — Mnrgt af