Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 89
Hlín
87
Kristur sagði í Fjallræðunni: „Sælir eru þeir, sem hungr-
ar og þyrstir eftir rjettlætinu, því að þeir munu saddir
verða.“ —
Jeg veit að þið kennið börnum ykkar að halda hvíld-
ardaginn lieilagan og þakka fyrir daglegt brauð. — Vekið
eftirtekt þeirra á fegurð náttúrunnar. — Haldið fagran
söng í heiðri. — Venjið börnin á að tala skýrt og gott
mál, horfa framaní þann, sem þau heilsa og kveðja. —
Vera nærgætin við menn og skepnur.
Matur, drykkur, klæðnaður og hreinlæti á heimilum
y-kkar er mikils virði, en mest er nú samt um vert andlega
andrúmsloftið á heimilinu til frambúðar.
Og svo mikils virði sem það er að hafa klæði og skæði,
hreinlæti og gott viðurværi, þá hefur nú mörg mikil-
menni heimsins, bæði karla og konur, skort alt þetta
á heimilum sínum, en andlega loftið var heilbrigt, það
rjeð baggamuninn.
hótt margt sje nú talið, sem er mikils virði fyrir börnin
fyrir skólaaldur, þá er nóg eftir handa skólunum.
Hefur mjer þá löngum verið hugsað til kennaranna
í kristnum fræðum. Á þeim hvílir mikil ábyrgð, liugsa
sjer hve mikið gott þeir geta látið af sjer leiða — fyrir
kristni og kirkju í þessu landi. — Áhrifin gætu verið
geysimikil til blessunar landi og lýð. — Guð gefi að þeirn
veitist náð til þess, að mikil og holl verði áhrif a£ kenslu
þeirra. —
Næst kristilegum áhrifum verður að sjálfsögðu móð-
urmálið og sagan. — Um að gera að kennarar láti nem-
endur sína tala skýrt, tala svo vel skiljist, á því er mis-
brestur. — Opna munninn, það var okkur kennurum í
Noregi fyrirskipað, fyrst og fremst. — Lesa upphátt, ekki
bara í hljóði. Þann þátt í alþýðumenningu okkar má
ekki skorta: að lesa vel upphátt, svo skiljist.
Svo viljum við, sem unnum handavinnunni, vona hið
besta í þeim efnum: Viðhalda íslenskri handavinnu, láta
hendur standa frarnúr ernrum.