Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 23
Hlin
21
minna upplýstar. Þeim er svo ætlað að breiða það út,
sem hjer verður kent. — Nokkrar a£ þeim kunna dönsku,
og hafa verið í Kaupmannahöfn. — Jeg kem því til að
hafa tvo flokka yfir daginn. — Fyrripartinn hef jeg dæt-
ur þeirra manna, sem hafa keypt íslenskt fje, og seinni
partinn koma svo ljósmæðurnar, því fyrripartinn ganga
þær í Ljósmæðraskólann og hafa sínar æfingar. — Lækn-
ishjónin eru dönsk og hjúkrunarkona spítalans.
Það fyrsta, sem jeg gerði hjer, var að hafa námskeið
fyrir grænlenskar stúlkur í sláturgerð, í húsi Tilrauna-
stöðvarinnar. — Þá höfðum við miðdagsveislu fyrir Dani,
og dáðust þeir mjög að rjettunum, og fjárræktarstjórinn
sendi tilbúið slátur til allra fjölskyldna í kaupstaðnum.
Ráðgert var að láta kokk stöðvarstjórans læra þennan
matartilbúning, þegar jeg hefði námskeið aftur. Svo
verður slátrað jafnóðum og jeg kenni sláturgerðina, en
að vorinu verður svo garðyrkja.
Síðan byrjaði svo Tóvinnuskólinn seint í nóvember
og stóð fram í miðjan maí. — Tilhögun hafði jeg með
leiðsögn fjárræktarstjórans, sem öllu var kunnugur, og
lagði alt til sem þurfti. — Heimavist var ekki, og gengu
stúlkurnar heiman að frá sjer. — Það var prjóna- og
spunadeild. — Svo voru 8—12 stúlkubörn vissan tíma á
dag, sem hjálpuðu til að undirbúa ullina, þær lærðu svo
að spinna seinni veturinn. — Grænlensku stúlkurnar
kunnu áður að prjóna, en þurftu að fá tilsögn í að laga
flíkur, en alt var prjónað í höndunum, og alt var prjón-
að á þessu ágætu grænlensku prjóna, sem eru svo vel gerð-
ir, eins og annað, sem Grænlendingar gera. — Það sem
prjónað var, auk nærfata, voru karla- og kvennapeysur
með ýmsri gerð og krakkakjólar. — Prjónaðir illeppar
Jrektust ekki fyr, en bæði Danir og Grænlendingar kom-
ust fljótlega upp á það að hafa þá í kanikana sína, í stað-
inn fyrir hey, og þótti gott.
Margir Danir, og Grænlendingar sjálfir, höfðu spáð
illa fyrir þessu skólafyrirtæki, það myndi ekki á nokkurs