Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 88
86
Hlin
IJað umræðuefni, sem mest hefur tekið hugi manna
föstum tökum á þessum fundi, er eflaust Uppeldismálin,
enda undirstaða alls mannlífs, hvers þjóðfjelags.
í því sambandi hefur að sjálfsögðu verið rætt um skól-
ana, líklega ætlast til of mikils af þeim, og þeim kent
um margt, sem miður fer. — Er það nokkur vorkunn,
því mikið fje er til þeirra lagt, og helmingur þjóðarinnar
situr nú á skólabekk.
En skólum hefur jafnan fremur verið falið það hlut-
verk að uppfræða en að uppala. — Að uppala hefur jafn-
an verið talið hlutverk heimilanna: Mótun skapgerðar,
hugsunarháttar og framkomu. — Og það hefur löngum
verið talið, að mótun skapgerðar og öll áhrif sjeu fast-
mótuð fyrir skólaaldur hvers barns. — Og þá er það
aðallega á ykkar ábyrgð, góðu konur. Það er alvarlegur
ábyrgðarhluti, sem ykkur er þar á hendur falinn og mjög
vandmeðfarinn, og verður ekki gert, svo vel sje, nema
með Guðs Jijálp.
Jeg býst líka við, að ykkur sje það vel Jjóst, góðu kon-
ur, hve mikil ábyrgð hvílir á ykkur og heimilum ykkar
í þessu efni. — Að þið stundið bænir, bæði sjálfar og með
börnum ykkar. — Að þið kynnið ykkur vel Nýja testa-
mentið, ásamt Davíðssálmum, okkar ágætu Sálmabók og
Passíusálmana. — Jeg skora á ykkur að gera þessar bless-
aðar bækur að ykkar eign. — Veljið ykkur ritningargrein-
ar og sálma til eignar og afnota. Lærið utanað úrvals
ritningargreinar og sálma, lærið utanað fram á elliár,
það er hægðarleikur, ef menn eru andlega heilbrigðir.
Það verður ekki einkaeign okkar nema við kunnum Jrað
utanað.
Eins er með börnin, þó fá sjeu orðin og stutt Ijóðin. —
Þið veljið handa þeim það, sem ykkur finst Irenta.
Vona að það sannist á okkur, sem Jreim varð ljóst á
Emausgöngunni, Jærisveinunum forðum: „Brann ekki
hjartað í okkur, meðan hann talaði við okkur á veginum
og lauk upp fyrir okkur ritningunum.—“ Og þetta, sem