Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 190
188
Hlin
upp atburði frá liðinni tíð, voru frásagnir hans þrungn-
ar af gleði og velvild í garð samferðamannanna. — Hann
var veitull maður og átti gildan sjóð af góðvild og gleði,
sem aldrei þraut, þó að pyngjan væri oftast ljett.
Til gamans má að lokum geta um einn eiginleika
Sveins Jónssonar, vinar vors:
Það hefur tíðkast hjer á Hælinu, að læknisfrúrnar, æðri
sem lægri, hafa klæðst skautbúningi Halldóru Bjama-
dóttur eitt kvöld á vetri, bæði til gamans og til mynda-
töku. Að svo búnu, sýndu konurnar sig prúðbúnar, bæði
á Elli- og Sjúkradeild, og þótti það góð skemtun. — En
enginn stóð upp og hneigði sig, þegar konan kom inn,
nema Sveinn Jónsson!
Hvar hafði hann lært hofmannahætti?
Brynjólfur Lýðsson, Ytri-Ey.
Brynjólfur Lýðsson er fæddur 3. nóv. 1875 í Skriðnes-
enni í Óspakseyrarhreppi í Strandasýslu, næst elstur af
12 börnum hjónanna Lýðs Jónssonar og Önnu Magnús-
dóttur. — Enni var ekki hlunnindajörð, eins og margar
merkisjarðir í Strandasýslu, þó var þar útræði gott og
stundað af kostgæfni, einnig hrognkelsaveiði, viðarreki
og fjörubeit.
Ekki var lagt í kaupstað annað en ullin. Seinna kom
svo, að fje var selt á fæti til mikils hagræðis.
„Skriðnesenni var merkisheimili og foreldrar mínir
sómahjón", segir Brynjólfur. „Þar voru þrír Jónar hrepp-
stjórar, hver fram af öðrum, og þar gistu æfinlega sýslu-
menn og prófastar á yfirreiðum sínum. — Jörðin hefur
verið í sömu ætt í beinan karllegg í nær 200 ár.“
„Um skólagöngu hjá mjer var ekki að tala, jeg var altaf
við fjárhirðingu framyfir tvítugt. — Jeg var 22 ára gam-