Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 46
44
Hlin
unum og hafa jafngóðar aðstæður við námið. — Árið
1957 hafði hún fest kaup á og lokið greiðslu á tveim
íbúðum með samtals 10 einsmannsherbergjum, með hita
og Ijósi, húsgögnum, rúmfatnaði og aðgangi að eldhúsi.
Húsaleigunni er mjög í hóf stilt.
Fyrir utan alt þetta hefur Guðrún ávalt verið boðin
og búin að hjálpa íslenskum stúdentum með að útvega
þeim, sem ekki hafa komist að á Sogni, viðunandi her-
bergi eða íbúð. — Hefur hún lagt fram bæði fje og fyrir-
höfn í því skyni.
Þetta starf frú Guðrúnar liefur áunnist með Guðs og
góðra manna aðstoð, og með óþreytandi fórnfýsi, þrátt
fyrir þrálát veikindi og heilsuleysi. — Sjö sinnum hefur
hún orðið að ganga undir uppskurð á þessum 15 árum,
sem hún hefur ferðast um eftir að ófriðnum lauk. — En
kjarkurinn og áhuginn er óbilandi.
Starf Guðrúnar er mikils metið, bæði af íslendingum
og Norðmönnum. Árið 1950 var hún sæmd Fálkaorðunni
af þáverandi forseta íslands, Sveini Björnssyni, og Kong
Haakons medalje fjekk hún einnig 1950.
Á síðastliðnu hausti (1960) var Guðrúnu mikill sómi
sýndur í Noregi, þar sem yfirstjórn Háskólans og yfir-
stjórn Stúdentagarðsins í Sogni, heiðruðu hana með því
að koma upp setustofu í Stúdentagarðinum fyrir íslenska
stúdenta, gesti þeirra og aðra íslendinga, sem þar dvelj-
ast. Var þar margt stórmenni samankomið í virðingar-
skyni.
Guðrún býr búi sínu, utan við Oslo, sem fyrr, tekur
á móti löndum sem fyrr, liðsinnir þeim eftir fremsta
megni og án þess að telja eftir sjer kostnað og fyrirhöfn,
en nýtur ánægjunnar af góðu og þörfu dagsverki".
Umsögn Guðrúnar Jónasdóttur, vefnaðarkennara,
Reykjavík, frændkonu Guðrúnar Brunborg. — Náin vin-
ur Brunborg-heimilisins um áratugi.