Hlín - 01.01.1967, Blaðsíða 68
66
Hlin
Á hverjum sunnudagsmorgni, svo lengi sem jeg man, fór-
um við öll til kirkju, pabbi, mamma og við fimm börnin.
— Kjötlærið var látið stikna í ofninum á meðan. — Það
hlýtur oft að hafa verið erfitt fyrir þau bæði, þar sem
faðir minn er læknir, og þurfti alltaf að haga svo sjúkra-
vitjunum sínum að vera laus kl. 11 á sunnudögum. —
IJað hafði líka í för með sjer, að móðir mín varð að taka
daginn snemma í stað þess að sofa framúr, eins og hún
hefði átt skilið. — En þau fórnuðu sínum eigin þægind-
um af því að þau álitu kirkjugönguna mikilvæga. — En
í staðinn datt okkur aldrei í hug, börnunum, að neita að
fara í kirkju. — „Jeg nenni því ekki“, var setning, sem
ekki mátti heyrast á mínu heimili. — Þetta varaði öll
æsku- og unglingsárin, og þegar við fórum að heiman til
náms, hvert á fætur öðru, þá hjelst þessi vani — að fara í
kirkju. — Bræður mínir geta líka borið því vitni, að
ástæðan „Jeg nenni því ekki“ er ekki nóg til þess að van-
rækja það, að fara til kirkju á sunnudagsmorgnum.
Jeg tek þetta bara sem dæmi, en það er alveg jafngilt
um hvað annað sem er. — Ef við berum virðingu fyrir
foreldrum okkar og þeir hafa aldrei brugðið trúnaði við
okkur, þó við kynnum að gagnrýna eða rísa gegn af-
stöðu þeirra, þá tökum við tillit til þeirra, undir niðri,
þegar á reynir. — Sama gildir um neyslu tóbaks og
áfengis.
Á aðalfundi síðastliðið ár var áfengisvandamálið til
umræðu, svo að jeg ætla ekki að fjölyrða eins um það og
jeg annars myndi gera, því að jeg álít það vera mesta böl
þessarar kynslóðar. — Hvaða afbrot heyrum við um, svo
að ekki sje minst á áfengi í því sambandi? — Við skulum
rifja upp andartak inntak úr frjettum: „Stolið úr versl-
unum í Reykjavík og vörurnar seldar til að kaupa áfengi,
fjöldi bifreiðaárekstra, þar sem ökumaðurinn var ölvað-
ur við stýrið, lögreglan gerir upptækt áfengi úr bifreið-
um unglinga, sem eru að fara úr bænum um hvítasunnu-
helgina".