Skírnir - 01.01.1956, Page 66
HALLDÓR HALLDÓRSSON:
HUGLEIÐINGAK UM MERKINGAR OIÍÐA.
I
Frá því segir í Morgunblaðinu 8. ágúst 1937, að fluttir hafi
verið til Þýzkalands 90 ballar af óþveginni ull í óþökk ís-
lenzkra stjórnarvalda — og í fullu ósamræmi við reglur og
venjur um útflutning þessarar vörutegundar. Um þennan
atburð farast Morgunblaðinu m. a. svo orð:
Morgunblaðið spurðist fyrir um þetta hjá rdlarmats-
formanni, Þorvaldi Árnasyni í Hafnarfirði og skýrði hann
þannig frá:
Jeg útvegaði Þóroddi Jónssyni ullarmatsmann hjeðan
úr Hafnarfirði, þar sem matsmennirnir í Reykjavík voru
uppteknir. Matsmaðurinn hjer í firðinum heitir Jón
Bergsteinsson, gamall og ráðvandur maður.
Þegar matsmaðurinn hafði metið I. og II. flokk af ull
Þórodds, kemur hann til mín og segir: „Nú hefi jeg met-
ið 47 balla, en hvað á ég að gera við óhreinu ullina?“
„Þú setur hana í V. flokk og vandar matið á henni“, kveðst
Þorvaldar hafa sagt, því að hann taldi víst, að hjer væri
uin að ræða óhreina en þó þvegna ull, en alls ekki ull,
sem væri óþvegin með öllu, því að óþvegin vorull væri
aldrei metin, enda aldrei flutt út þannig.
Við skulum gera ráð fyrir, að þessi saga sé sönn. Ég hefi
enga ástæðu til að ætla annað, og að minnsta kosti má full-
yrða, að hún gæti verið sönn, og það nægir til þess að nota
hana sem dæmi um venjulega talstarfsemi, eins og vakir
fyrir mér að gera hér.
Sagan ber það greinilega með sér, að orðið hefir hrapal-
legur misskilningur, eins og síðar verður nánara rakið. En áð-
ur en að því kemur, er rétt að athuga lítillega einstaka þætti
sögunnar, Hér koma tveir notendur máls við sögu — þeir