Úrval - 01.10.1947, Page 100

Úrval - 01.10.1947, Page 100
:98 TÍRVAIj orðnari — ég hefi fengið meira að hugsa um og það er kominn meiri fylling í líf mitt. Þetta getur virzt vera stóryrðavaðall, þegar tekið er tillit til aldurs míns, en mamma, þú skilur, hvað ég meina, þú skilur til- finningar mínar ... Mér þótti vænt um það, sem þú skrifaðir mér um Hönnu. Ég þakka þér fyrir það. Mamma, þú skrifar um að ég komi heim og fari að lesa, og ég viðurkenni, að mig langar til að lesa, en að vísu í öðrum tilgangi en þú hyggur. En ég ætla samt að halda áfram við það, sem ég er byrjaður á, því að mér gezt vel að því. Stund- um finnst mér, að mér mundi falla illa að lifa til lengdar fjarri litlu „konunni“ minni, en undir niðri veit ég, að það er eina atvinnan, sem ég get hugs- að mér, og það er trú mín, að okkur veitist svo mikil ham- ingja á öðrum sviðum, að það bæti aðskilnaðinn upp. Ég býst við, að þér finnist við vera of ung til þess að geta vitað neitt með vissu, en ég veit hvar ham- ingju minnar er að leita, og ég trúi því, að „hún“ viti það líka, <ef ég breytist þá ekki því meira. Eg hefi haft gott af þessum tíma, sem við höfum legið hér, og ég hefi tekið framförum. Hættan, sem sífellt vofir yfir og hin stöðuga óvissa, vekur hjá manni umhugsun og kennir manni margt og mikið. Við sof- um allir uppi á þiljum, þrátt fyrir kuldann og óveðrið. Ég hefi búið mér til skýli úr segl- dúk, og það er mér nokkur hlíf fyrir stormi og regni, en ég hefi komizt að raun um, að vot teppi geta verið hlý. Þegar logn er, ætlar mýið að gera út af við okkur, en hugsaðu þér, hvað maður verður gagntekinn af frelsiskennd, þegar maður opn- ar augun og horfir upp í stjörnubjartan himininn. V/s. „Jóhanna," Perná, 27. ág. 1941. Kæra mamma. Þú skrifar, að það sé svo margt, sem ég geti glaðzt yfir, að ég hafi ekki ástæðu til að vera dapur. Þetta er rétt, mamma, en reyndu að gera þér ljóst, að ég hefi þekkt — já, mér finnst það vera hluti af sjálfum mér — Hönnu í sjö daga, og bráðum höfum við ver- ið aðskilin í sjö mánuði. Það er erfitt, einkum þegar maður hef- ir ekkert að starfa, en ég er ekki 1 slæmu skapi vegna þess, að-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.