Úrval - 01.12.1947, Side 4

Úrval - 01.12.1947, Side 4
2 URVAL sveitirnar. Heiðingjarnir voru á eftir tímanum, bjuggu í af- skekktum héruðum og höfðu enn ekki skipt um sið. Þeir lifðu enn í forkristni. Þegar sagt er, að nútíma- menn, sem hafa hvarflað frá kristindómnum, séu ennþá heið- ingjar, er gefið í skyn, að mað- ur sem lifir eftir kristni sé hinn sami og maðurinn í forkristni. Það er líkt og að hugsa sér, að kona, sem hefur misst mann- inn, sé sams konar manneskja og ógift stúlka; eða að gata, þar sem húsin hafa verið jöfnuð við jörðu, sé hið sama og völlurinn, þar sem engin hús hafa enn verið reist. Strætið, sem hefur verið jafnað við jörðu, og óbyggður völlur eru að einu leyti lík: hvorugt getur veitt þér skjól, ef rignir. En þetta tvennt er ólíkt að öllu öðru leyti. Múrsteinsbrot, ryk, brotnar fiöskur, gömul rúmstæði og flækingskettir, er mjög ólíkt grasi, blóðbergi, smára, fíflum og lævirkjum syngjandi í loft- inu. Reglulegir heiðingjar voru ólíkir mönnum eftir kristni í því, sem nú skal greina. I fyrsta lagi voru þeir trúaðir. Frá kristnu sjónarmiði voru þeir reyndar allt of trúaðir. Þeir voru lotningarfullir. Jörðin var þeim heilög, vötn og skógar lif- andi. Jarðrækt þeirra byggðist á helgisiðum jafnt sem tækni. Og í öðru lagi trúðu þeir á það, sem við nefnum nú ,,hlutlægt“ réttlæti og ranglæti. Það er að segja, þeir héldu að mismunur- inn á góðum og illum verkum væri til, óháð mannlegum skoð- unum, svipað og margföldunar- taflan, sem maðurinn hafði ekki fundið upp, en þó komizt að raun um að væri sönn, og um þetta gilti hið sama og margföldunar- töfluna, að betra var að gefa gaum að því. Guðirnir mundu refsa þeim, ef þeir gerðu það ekki. Vissulega var listi þeirra yfir „réttar“ og „rangar“ athafnir fremur ruglingslegur, á kristinn mælikvarða. Þeir töldu (og þar eru kristnir menn þeim sam- mála), að guðirnir mundu refsa hverjum þeim, sem sigaði hund- um á betlara, sem bæri að dyr- um hans, eða þeim, sem berði föður sinn; en þeir töldu einnig, að guðirnir mundu refsa þeim fyrir að snúa sér í ranga átt, þegar þeir byrjuðu að plægja. En þó að ýmsar f jarstæðarsynd- ir og skyldur væru í siðakerfi
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.