Úrval - 01.12.1947, Síða 4

Úrval - 01.12.1947, Síða 4
2 URVAL sveitirnar. Heiðingjarnir voru á eftir tímanum, bjuggu í af- skekktum héruðum og höfðu enn ekki skipt um sið. Þeir lifðu enn í forkristni. Þegar sagt er, að nútíma- menn, sem hafa hvarflað frá kristindómnum, séu ennþá heið- ingjar, er gefið í skyn, að mað- ur sem lifir eftir kristni sé hinn sami og maðurinn í forkristni. Það er líkt og að hugsa sér, að kona, sem hefur misst mann- inn, sé sams konar manneskja og ógift stúlka; eða að gata, þar sem húsin hafa verið jöfnuð við jörðu, sé hið sama og völlurinn, þar sem engin hús hafa enn verið reist. Strætið, sem hefur verið jafnað við jörðu, og óbyggður völlur eru að einu leyti lík: hvorugt getur veitt þér skjól, ef rignir. En þetta tvennt er ólíkt að öllu öðru leyti. Múrsteinsbrot, ryk, brotnar fiöskur, gömul rúmstæði og flækingskettir, er mjög ólíkt grasi, blóðbergi, smára, fíflum og lævirkjum syngjandi í loft- inu. Reglulegir heiðingjar voru ólíkir mönnum eftir kristni í því, sem nú skal greina. I fyrsta lagi voru þeir trúaðir. Frá kristnu sjónarmiði voru þeir reyndar allt of trúaðir. Þeir voru lotningarfullir. Jörðin var þeim heilög, vötn og skógar lif- andi. Jarðrækt þeirra byggðist á helgisiðum jafnt sem tækni. Og í öðru lagi trúðu þeir á það, sem við nefnum nú ,,hlutlægt“ réttlæti og ranglæti. Það er að segja, þeir héldu að mismunur- inn á góðum og illum verkum væri til, óháð mannlegum skoð- unum, svipað og margföldunar- taflan, sem maðurinn hafði ekki fundið upp, en þó komizt að raun um að væri sönn, og um þetta gilti hið sama og margföldunar- töfluna, að betra var að gefa gaum að því. Guðirnir mundu refsa þeim, ef þeir gerðu það ekki. Vissulega var listi þeirra yfir „réttar“ og „rangar“ athafnir fremur ruglingslegur, á kristinn mælikvarða. Þeir töldu (og þar eru kristnir menn þeim sam- mála), að guðirnir mundu refsa hverjum þeim, sem sigaði hund- um á betlara, sem bæri að dyr- um hans, eða þeim, sem berði föður sinn; en þeir töldu einnig, að guðirnir mundu refsa þeim fyrir að snúa sér í ranga átt, þegar þeir byrjuðu að plægja. En þó að ýmsar f jarstæðarsynd- ir og skyldur væru í siðakerfi
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.