Úrval - 01.12.1947, Side 104

Úrval - 01.12.1947, Side 104
102 líRVAL klæðaburð hans og fas. Hann klæddist eins og tízkan bauð, og var oft með blóm, einkum fjólur, í hnappagatinu. Hann bar hring á einum fingri og gekk við gamaldags staf. Þann- ig var útlit Oscars Wilde, í stór- um dráttum á árunum 1885— 92. Við skulum nú athuga, hvað bjó að baki þessu brosandi and- liti, sem lýsti svo miklu sjálfs- trausti. Það hlýtur að hafa verið æskufjöri Wildes að þakka, að hann vissi ekki hvað vansæla var, fyrr en hann varð fertugur; og enda þótt óhamingjan yfir- skyggði líf hans upp frá því, var skapgerð hans þannig, að hann gat ekki gefið sig örvænt- ingunni á vald langa stund í einu. Sú staðreynd, að hann var á- vallt hamingjusamur og sæll, hefur vafalaust haft mikil og heillavænleg áhrif á gengi hans og frægð. Hamingjusamir menn eru oft- ast latir; þeir þurfa ekki að leita sér dægradvalar í vinnu eða íþróttum; þeir þurfa ekki að bæla niður neinn innri óróa og þess vegna leita þeir sér full- nægingar í viðræðum eða íhug- un. Wilde var eins starfsamur andlega og hann var latur líkamlega. I slíku íþróttalandi sem England var og er, vakti afstaða hans gremju samborg- aranna. „Knattspyrna er ágæt- ur leikur fyrir kröftugar stúlk- uþ, en varla heppilegur fyrir veikbyggða drengi,“ sagði hann einu sinni við kennara einn. Helzta líkamsæfing hans var að liggja á legubekk og hugsa eða sitja til borðs og tala. „Raun- verulegt líf manns er oft það, sem maður lifir ekki,“ skrifaði hann, þegar hann var um tví- tugt, enda lifði hann að mestu í heimi ímyndunarinnar. Hann skopaðist að þeirri hugmynd, að öflun þekkingar hefði gildi í sjálfu sér eða líkamlegt erfiði væri heilbrigt og göfugt. „Hug- ur fróðleiksmannsins er hræði- legt fyrirbrigði,“ sagði hann. „Hann er eins og fornverzl- un, þar sem öllu ægir sam- an, allt er rykfallið og allt skráð f5rrir ofan sannvirði.“ Auk þess að vera latur, var Wilde sælkeri. „Við lifum á tímum, þegar ónauðsynlegir hlutir eru einu nauðsynjar okk- ar,“ sagði hann. Þess ber að gæta, að dekur yfirstéttarinnar við hann keyrði um þessar mundir fram úr öllu hófi. Þegar hann var á
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.