Úrval - 01.12.1947, Page 104

Úrval - 01.12.1947, Page 104
102 líRVAL klæðaburð hans og fas. Hann klæddist eins og tízkan bauð, og var oft með blóm, einkum fjólur, í hnappagatinu. Hann bar hring á einum fingri og gekk við gamaldags staf. Þann- ig var útlit Oscars Wilde, í stór- um dráttum á árunum 1885— 92. Við skulum nú athuga, hvað bjó að baki þessu brosandi and- liti, sem lýsti svo miklu sjálfs- trausti. Það hlýtur að hafa verið æskufjöri Wildes að þakka, að hann vissi ekki hvað vansæla var, fyrr en hann varð fertugur; og enda þótt óhamingjan yfir- skyggði líf hans upp frá því, var skapgerð hans þannig, að hann gat ekki gefið sig örvænt- ingunni á vald langa stund í einu. Sú staðreynd, að hann var á- vallt hamingjusamur og sæll, hefur vafalaust haft mikil og heillavænleg áhrif á gengi hans og frægð. Hamingjusamir menn eru oft- ast latir; þeir þurfa ekki að leita sér dægradvalar í vinnu eða íþróttum; þeir þurfa ekki að bæla niður neinn innri óróa og þess vegna leita þeir sér full- nægingar í viðræðum eða íhug- un. Wilde var eins starfsamur andlega og hann var latur líkamlega. I slíku íþróttalandi sem England var og er, vakti afstaða hans gremju samborg- aranna. „Knattspyrna er ágæt- ur leikur fyrir kröftugar stúlk- uþ, en varla heppilegur fyrir veikbyggða drengi,“ sagði hann einu sinni við kennara einn. Helzta líkamsæfing hans var að liggja á legubekk og hugsa eða sitja til borðs og tala. „Raun- verulegt líf manns er oft það, sem maður lifir ekki,“ skrifaði hann, þegar hann var um tví- tugt, enda lifði hann að mestu í heimi ímyndunarinnar. Hann skopaðist að þeirri hugmynd, að öflun þekkingar hefði gildi í sjálfu sér eða líkamlegt erfiði væri heilbrigt og göfugt. „Hug- ur fróðleiksmannsins er hræði- legt fyrirbrigði,“ sagði hann. „Hann er eins og fornverzl- un, þar sem öllu ægir sam- an, allt er rykfallið og allt skráð f5rrir ofan sannvirði.“ Auk þess að vera latur, var Wilde sælkeri. „Við lifum á tímum, þegar ónauðsynlegir hlutir eru einu nauðsynjar okk- ar,“ sagði hann. Þess ber að gæta, að dekur yfirstéttarinnar við hann keyrði um þessar mundir fram úr öllu hófi. Þegar hann var á
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.