Úrval - 01.12.1947, Side 114

Úrval - 01.12.1947, Side 114
112 TJRVAL hrifinn af Douglas, enda skrif- aði hann honum mörg bréf, sem lýsa taumlausri aðdáun hans og vináttu, en hrifningin byggð- ist ekki eingöngu á andlegu að- dráttarafli. Douglas var aðals- maður, og Wilde dáðist að aðl- inum; Douglas var að sýsla við ljóðagerð, og Wilde elskaði skáld; Douglas var stórglæsileg- ur á velli, og Wilde dýrkaði líkamsfegurð. Þegar fundum þeirra bar saman, var Douglas tuttugu og eins árs að aldri. Hann var þriðji sonur Queensberry markgreifa og bjó hjá móður sinni, sem var fráskilin. Hann var að eðlisfari góðgjarn, hrein- skilinn og tryggur vinur vina sinna, en einnig heiftúðugur í garð óvina sinna, einþykkur og óráðþæginn. Móðir hans hafði spillt lionum með uppeld- inu og sært fram lökustu eigin- leika hans: eigingirni, hroka og geðofsa, sem ávallt kom í ljós, ef hann fékk ekki vilja sínum framgengt. Hann lét gott koma á móti góðu, en þoldi engum minnstu tilraun til áhrifa á gerðir sínar. Þeir Wilde voru allmikið sam- an og skrifuðust á þess á milli. Um tíma var með þeim „náinn kunningsskapur", sem Douglas lýsir svo, en sem fór þó aldrei út fyrir takmörk „venjulegra skólapilta heimskupara,“ Dou- glas dvaldi um tíma á sveitabæ, sem Wildehjónin höfðu tekið á leigu, og voru þeir Wilde þar einir nokkrar vikur, því að Constance þurfti að bregða sér burtu. Wilde bjó tvisvar hjá Douglas, í íbúð hans í Oxford, og einu sinni í húsi móður hans í Berkshire. Þeir ferðuðust saman til Parísar, Flórenz og Algier, og vinátta þeirra varð brátt umræðuefni þeirra, sem lepja sögur um náungann. Hún varð líka tilefni hneykslis, þeg- ar faðir Douglas kom fram á sjónarsviðið. Það er ekki fjarri lagi að segia, að Queensberry mark- greifi hafi verið vitfirringur, því að hann vildi hafa allt eftir sínu eigin höfði, og ef einhver þrjóskaðist við að láta að vilja hans, sleppti hann sér. Hann var með afbrigðum uppstökkur og sérvitur, og sveifst einskis, ef hann þóttist þurfa að hefna sín fyrir móðg- un. Það má vera að hestum hans og hundum hafi verið vel við hann, því að hann var miklu meira með þeim en konu sinni
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.