Úrval - 01.12.1947, Page 114

Úrval - 01.12.1947, Page 114
112 TJRVAL hrifinn af Douglas, enda skrif- aði hann honum mörg bréf, sem lýsa taumlausri aðdáun hans og vináttu, en hrifningin byggð- ist ekki eingöngu á andlegu að- dráttarafli. Douglas var aðals- maður, og Wilde dáðist að aðl- inum; Douglas var að sýsla við ljóðagerð, og Wilde elskaði skáld; Douglas var stórglæsileg- ur á velli, og Wilde dýrkaði líkamsfegurð. Þegar fundum þeirra bar saman, var Douglas tuttugu og eins árs að aldri. Hann var þriðji sonur Queensberry markgreifa og bjó hjá móður sinni, sem var fráskilin. Hann var að eðlisfari góðgjarn, hrein- skilinn og tryggur vinur vina sinna, en einnig heiftúðugur í garð óvina sinna, einþykkur og óráðþæginn. Móðir hans hafði spillt lionum með uppeld- inu og sært fram lökustu eigin- leika hans: eigingirni, hroka og geðofsa, sem ávallt kom í ljós, ef hann fékk ekki vilja sínum framgengt. Hann lét gott koma á móti góðu, en þoldi engum minnstu tilraun til áhrifa á gerðir sínar. Þeir Wilde voru allmikið sam- an og skrifuðust á þess á milli. Um tíma var með þeim „náinn kunningsskapur", sem Douglas lýsir svo, en sem fór þó aldrei út fyrir takmörk „venjulegra skólapilta heimskupara,“ Dou- glas dvaldi um tíma á sveitabæ, sem Wildehjónin höfðu tekið á leigu, og voru þeir Wilde þar einir nokkrar vikur, því að Constance þurfti að bregða sér burtu. Wilde bjó tvisvar hjá Douglas, í íbúð hans í Oxford, og einu sinni í húsi móður hans í Berkshire. Þeir ferðuðust saman til Parísar, Flórenz og Algier, og vinátta þeirra varð brátt umræðuefni þeirra, sem lepja sögur um náungann. Hún varð líka tilefni hneykslis, þeg- ar faðir Douglas kom fram á sjónarsviðið. Það er ekki fjarri lagi að segia, að Queensberry mark- greifi hafi verið vitfirringur, því að hann vildi hafa allt eftir sínu eigin höfði, og ef einhver þrjóskaðist við að láta að vilja hans, sleppti hann sér. Hann var með afbrigðum uppstökkur og sérvitur, og sveifst einskis, ef hann þóttist þurfa að hefna sín fyrir móðg- un. Það má vera að hestum hans og hundum hafi verið vel við hann, því að hann var miklu meira með þeim en konu sinni
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.