Úrval - 01.12.1947, Page 126

Úrval - 01.12.1947, Page 126
124 URVAL. fyrir eins félagslyndan og sæl- lífan mann og hann var. Ensk fangelsi á þeim tímrnn voru ekki annað en kvalastaðir, sem gerðu fangana annaðhvort að glæpamönnum eða vitfirring- um. Fyrsta missirið var Osear í Wandsworth fangelsinu, þar sem ódaunninn var svo mikill í klefanum, að hann gat varla dregið andann, og maturinn óætur. Svo var hann fluttur í Readingfangelsið, sem var talið heldur skárra. Robert Ross lýsir svo yfir- fangaverðinum, Isaacson of- ursta, að hann hafi verið „hrein- asta ófreskja“. Það getur ver- ið, að Readingfangelsi hafi ver- ið heilsusamlegra en Wands- worth, en meðan Isaacson réði þar, og það var um átta mán- aða skeið, var aðbúðin engu betri, fangaverðirnir voru hrott- ar, og fangarnir bjuggu við sí- felldar ógnir. Þetta var ægileg reynsla fyrir Wilde, sem hafði verði haldinn þeirri almennu blekkingu, að mennimir væm að verða betri. Fangavistin full- komnaði þá menntun, sem hófst, þegar hann var handtekinn, og hann varð aldrei samur maður aftur. I febrúar 1893 dó móðir hans. Kona hans var stödd í Genúa, en þrátt fyrir sjúkleika, sem hún þjáðist af, lagði hún á sig erfitt ferðalag til Englands, til þess að hún, en ekki einhver ókunnur, segði honum frá láti móður hans. Hann komst svo við af góðvild hennar, að hann sagði nokkm síðar í bréfi til Ross: „Mér finnst ég hafa leitt slíka óhamingju yfir hana og börnin, að ég hafi ekki rétt til að standa gegn óskum hennar í neinu. Hún var blíð og góð þeg- ar hún kom til mín. Ég treysti henni algerlega.“ Fjölskylda hennar hafði Iengi reynt að fá hana til að sækja um skilnað og hún hafði loks fallist á að skilja að borði og sæng, en þó með samkomulagi við Wilde. Wilde var fús til að samþykkja allt. Áður en hann fór úr fang- elsinu, undirritaði hann skiln- aðarskjalið og fól henni umsjá barnanna, en sjálfur átti hann að fá 150 sterlingspund á ári gegn því skilyrði, að hann byggi ekki hjá Douglas. Gestir máttu nú koma oftar til hans en áður, en hann leyfði aðeins nánustu vinum sínum að heimsækja sig. Hinir raunveru- legu vinir hans voru innan fang- elsisveggjanna, nokkrir fanga-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.