Fróðskaparrit - 01.01.1956, Side 112

Fróðskaparrit - 01.01.1956, Side 112
120 Føroyski leypurin so at torv var heima í hoyggingini» (G.)- ~ Summar staðir varð nýttur grótleypur at bera burtur á; tað var har ið ringur vøllur var nær við, og illt var um, so ikki bar til at nýta handbøruna» (Ha.). Tá ið torvið var turt, varð borið saman í leypi og laðað, annaðhvørt í lut — um tað var hart í torvinum, og tað lá soleiðis fyri — krógv ella summir í gróthús. í gróthús, el. torvhús, varð ofta reitt, har teir høvdu ross, tí tað var longri vegurin, men luturin og krógvin vóru á heiðini, tí varð borið hagar. Soppatorv ella garðatorv, sum tað summar staðir (Gj., F.) verður kallað, varð altíð borið í gróthúsið; hetta bæði tí at tað kravdi góðan gjóstur fyri at verða gott, og tí at hetta torvið oftast varð skorið stutt uttan fyri garðarnar — harav navnið — har gróthúsini stóðu. í summum bygdum varð torvið borið til báts, og so ført t. d. um Leitisvatn í Vágum, inn Borðoyarvík til Klakks* víkar og úr Skopun út í Hest. — «Tá ið teir førdu torv, sígdu teir torvið niður; tá vóru altíð tveir fetlar í leypinum, fetil hvørjumegin» (Kl.). At fáa torvið heim var vetrararbeið og út á várið. Tað er eyðkend føroysk bygdarmynd, at maður ella menn fara við leypi á baki eftir torvi, ella koma aftur at húsum við fullum leypi. Ofta varð farið í lýsingini, áðrenn farið varð til arbeiðis, ella í skýmingini, tá ið teir góvust at arbeiða (G., Hú.). — í summum bygdum (G., Mv.) hevur verið so siður, ella møguliga grannastevnuviðtøka, at ikki mátti verða farið eftir torvi fyrr enn ljóst var, og aftur mátti vera komið fyri ljósatendring; hetta fyri torvstuldur. — Tá hevur verið prátað, — teir vóru eftir torvi — og kann vera, at prátið hevur gingið í so væl undir leypi, sum annars. — Ein maður helt fyri, at hann hugsaði altíð betur undir leypi (Mv.). — Tómi leypurin hekk ofta skeivur á bakinum, og gongulagið var merkt av tí. Hvussu ofta ið farið var eftir torvi, og nær á degi, var annars eftir líkindum. Var sjóveður, varð ongantíð borið torv, útróður gekk altíð frammum torvbering. Var aftur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168

x

Fróðskaparrit

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fróðskaparrit
https://timarit.is/publication/15

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.