Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1892, Page 66

G6
eðr hversu mundir þú fá hundrat? Far nú ok prófa
alla, ok vit, hverr fullkominn vinr þinn sé af þess-
um öllum*. Sunurinn svaraði: »Hversu ræðr þú at
ek skal prófa þá alla?» Faðirinn svaraði: »Drep
einn kálf ok brytja í smá stykki, ok lát hanníeinn
sekk, ok válka sekkinn utan i blóðinu kálfsins; en
þá er þú kemr til vinar þíns, seg honum: »Félagi,
ek hefi drepit einn mann, ok bið ek þik at þú grafir
hann leyniliga, því at engi maðr hefir þik grunsam-
an í þessu, ok máttu svá frelsa mik«. Sunrinn gjörði
nú sem faðirinn bauð honum. Fyrsti vinr, erhann
kom til, svaraði honum: »Ber meðr þér á þínum
hálsi þann mann, er þú drepit hefir, ok bið hér eigi
miskunnar illgjörðar þinnar! í mitt hús setr þú
aldrigi þinn fót«. Ok þá er hann hafði alla sína
vini prófat, þá gáfu honum allir hin sömu svör. Ok
svá búit sagði hann föður sínum. Faðir hans svar-
aði honum svá: »Því líkt hefir þér at borizt, sem
spekingrinn áðr sagði: »Margir teljast vinir svá
lengi sem vel gengr, en f nauðsyn eru þeir fáir».
»Far nú til hálfvinar míns, sem ek hefi, ok heyr
hvat hann segir«. Hann fór ok sagði honum sem
hinum öðrum, enhann þegar svaraði honum: »Gakk
þú inn í herbergi mín; þar er engi hlutr sá, er
leyndr skuli vera, at opinberr verðr«. Hann ferr
ok rekr út húsfreyju sína ok öll hjónin ok grefr
gröf. Ok er hann var búinn, þá sagði hinn ungi
maðr honum öll sannendi, ok þakkaði honum mik-
illega«.
Höf. ber nú þessa sögu saman við frásögnina í
Glúmu, og segir að þær falli mjög saman, og tekur
einkum fram sex atriði í því efni:
1. Ungur maður lýsir fyrir eldra manni yfir trausti