Hlín - 01.01.1967, Qupperneq 45

Hlin
43
En Guðrún var úr betra efni gerð en svo, að þetta
mótlæti gæti bugað hana. — Sorg sína og söknuð hóf
hún upp í æðra veldi. — Vorið 1946, að öllum þessum
hörmungum afstöðnum, tók Guðrún — þessi litla kona,
sem frá átta ára aldri hafði verið fötluð, og hafði að
baki sjer ótal uppskurði — til við sitt mikla brautryðj-
anda starf, sem allir íslendingar þekkja, og margir hafa
notið góðs af.
Hún stofnaði tvo sjóði: „Minningarsjóð Olaf Brun-
borgs“, til styrktar íslenskum stúdent við nám í Noregi,
og „Minningarsjóð norskra stúdenta", til styrktar norsk-
um stúdent við Háskóla íslands. — Heldur þetta merka
starf því jafnframt á loft minningu sonar hennar og allra
þeirra æskumanna, sem ljetu líf sitt í fagnabúðum nas-
ista. En um leið hefur starfið verið þýðingarmikill skerf-
ur til að kynna þjóðirnar hvora annari.
Með fádæma elju og harðfylgi hefur henni tekist á
þessum 15 árum, sem hún ferðaðist um bæði á íslandi
og í Noregi, að safna svo miklu fje, að sjóðurinn við Há-
skólann í Osló nenrur nú um 50.000,00 norskum krón-
um, eða u. þ. b. 250.000,00 íslenskum krónum. — Vekst-
irnir gagna í heild til styrktar íslenskum stúdent til náms
í Noregi. Er hann veittur á 18 mánaða fresti og nemur
þá um 4.000,00 norskum krónum eða um 20.000,00 ís-
lenskum. — Tilsvarandi sjóður á íslandi nemur
125.000,00 krónum eða 5.000,00 krónur á ári, sem veittar
eru norskum stúdent til náms á íslandi.
Flestir hefðu hjer látið staðar numið nema Guðrún.
Þegar hún, árið 1952, var búin að koma upp báðum
sjóðunum, var húsnæðisekla meiri en nokkru sinni fyr
rneðal íslenskra stúdenta í Oslo. — Hjer var verkefni,
sem kallaði á dugnað og athafnaþrá Guðrúnar. — Hún
tekur nú við að safna fje til kaupa á herbergjum handa
íslenskum stúdentum á Sogni, fallega Stúdentagarðinum,
í nánd við Oslo.
íslendingar áttu að vera jafnrjettháir norsku stúdent-